พรรณิภา

คำโปรย นิยายจีนโบราณ นางเองบู้สนั่น "นางต้องยืนหยัดท่ามกลางความเหลื่อมล้ำของสิทธิ์ของสตรี นางจะไม่จำนนต่อความคิดโบราณเช่นนี้ กิจการมามากมายและสิ่งที่สตรีทำไมได้นางจะเป็นคนทำให้มันปรากฏออกมาเอง" ​ ***นิยายเรื่องนี้แต่ขึ้นเพื่อความบันเทิงจากจินตนาการของผู้แต่งเท่านั้น ผู้แต่งพึ่งหัดแต่งใหม่หากมีข้อผิดพลาดใดๆ ขออภัยด้วยนะค่ะ*** คำโปรย   เนื่องจากต้องหลบหนีจากการตามล่าทำให้ไป๋ลี่หลินผู้อ่อนแอขี้โรคไม่มีแรงแม้แต่ฆ่าไก่ต้องตาย ทำให้นางในวัย 37 ปีที่เป็นแพทย์ทหารในโลกปัจจุบันซึ่งมีชื่อแช่เดียวกันต้องทะลุมิติมาอยุ่ในร่างเด็กหญิงอายุ 10 ปี   เมื่อโชคชะตาทำให้ถูกไล่ล่าจนต้องมาอยู่ในที่รกล้างในชนบท ยังมีน้องชายอายุ 3 ขวบต้องดูแล พ่วงด้วยอีกหนึ่งเด็กหนึ่งผู้หญิงและอีกหนึ่งชายที่บาดเจ็บสาหัสต้องดูแล เอาเถิดใครใช้ให้พวกเขาโชคดีได้นางมาอยู่ร่างนี้แทนแหละ นางจะเลี้ยงพวกเขาด้วยสองมือกับอีกหนึ่งสมองของนางเอง ฟื้นฟูพัฒนาให้พวกนางได้กลับมาสุขสบายอีกครั้ง!

"อ๊ะ..ที่ไหนนี่มืดจัง อึดอัดจังเลย โอ้ย !!ใครถีบหัววะ" "ฮูหยินคลอดแล้วเป็นคุณชายน้อยเจ้าค่ะ ยังมีอีกคนเจ้าค่ะ เบ่งอีกเจ้าคะ " "อุ๊แว" "เป็นคุณหนูเจ้าค่ะฮูหยิน"

หนูน้อย"อ้ายหลาน"เกิดมาพร้อมกับพลังพิเศษไม่เหมือนใคร แม้นางจะเป็นเพียงเด็กหญิงตัวเล็กๆ แต่นางก็มีพลังมหาศาลสามารถยกกระสอบข้าวด้วยมือเดียว ก้อนหินสิบคนโอบนางก็สามารถยกทุ่มได้อย่างง่ายดาย และจมูกนางไวต่อกลิ่นยิ่งนักแม้สิ่งนั้นจะอยู่ไกลเพียงใดโดยเฉพาะอาหาร นางมีจมูกที่พิเศษสามารถแยกแยะสิ่งมีพิษและไม่ม

ฉินเซี่ยหรู คุณหนูใหญ่แห่งสกุลฉิน นางสิ้นอายุขัยจากการถูกสามีอย่าง หวงจิงอวี่ทำร้ายจิตใจด้วยการรับอนุเข้ามาอยู่ในจวนมากมาย เขามิเคยร่วมเตียงกับนางเลยสักครั้งจนอนุที่รับมานั้นตั้งครรภ์ อำนาจในการดูแลเรือนของนางจึงดูไร้ค่า เพราะแม่ของสามีก็ดูถูกที่นางมิสามารถมีทายาทสืบสกุลได้ นางจะมีได้เช่นไรกัน ในเมื

ว่าที่แพทย์หญิงที่ย้อนกลับไปสู่อดีตในร่างหญิงอวบอ้วนที่สามีและลูกชิงชัง และอยากให้เธอตายอยู่ทุกวัน เธอจะไม่ยอมใช้ชีวิตอยู่กับผู้ชายที่ไม่ได้รักเธอเป็นอันขาด นิยายเรื่องนี้เป็นนิยายไทยโบราณนะคะ แต่ไม่ได้ย้อนยุคไปไกลมาก ชื่อเรื่องอาจจะเหมือนจีนโบราณแต่ความจริงแล้วคือไม่ใช่ค่ะ (อยากเขียนแต่ความสามารถ

ในชาติภพก่อนนางคือวีรสตรีของแผ่นดินสยาม ปกป้องบ้านเมืองจากข้าศึกศัตรูจนตัวตาย เกิดชาติภพใหม่ในยุคจีนโบราณ นางนั้นเติบโตขึ้นเป็นสตรีที่งดงามแต่ทว่าภายใต้ใบหน้าที่งดงามนั้นกลับมีความลับบางอย่างซ่อนอยู่

ข้าผู้ไม่เคยถูกจดจำ ไม่ว่าในฐานะบุตรีของเสนาบดีหรือแม้แต่อยู่ในฐานะองค์หญิง ในเมื่อผู้คนใต้หล้าเลือกที่จะลืมเลือนข้า คงไม่ผิดอันใดที่ข้าผู้นี้จะสังหารทุกคนให้หมดสิ้น

สตรีนางอื่นคงจะข้ามภพมาเพื่อฝ่าฟันอุปสรรคมากมายจนกลายเป็นวีรสตรี กู้ชาติกู้แผ่นดิน แต่สำหรับข้านั้น “ความรักไม่แน่นอน แต่ความง่วงเป็นสิ่งที่ต้องนอนแน่ๆ”

“ไหนเจ้าบอกว่าจะอาบน้ำร่วมกับข้า แล้วทำไมถึงยังไม่ยอมถอดชุดเหม็น ๆ นั่นออกอีกเล่า หรือเจ้าจะให้ข้าจัดการให้” “ไม่! ไม่ใช่ขอรับ” ข้ารีบร้องบอกหากก็มิทัน เมื่อท่านอ๋องเคลื่อนไหวอย่างรวดเร็วจนตอนนี้เดินมาหยุดอยู่ตรงหน้าข้าแล้วและรีบจับดึงเอาอาภรณ์ออกจากกายข้าไปอย่างรวดเร็วเกินที่ข้าจะเอ่ยปากห้ามได้ทัน

หนุ่มวิศวะผู้หวงความโสดต้องทะลุมิติไปเป็นสามีของหญิงสาวหน้าผีที่มีแต่คนรังเกียจ แต่พ่อกับแม่ของเขาอยากได้หลานแล้วเขาจะทำอย่างไรเมื่อเขาก็ไม่สามารถมีลูกกับคนที่ไม่ได้รักได้เช่นกัน .............................. เรื่องนี้มาแนวแบบอีสานบ้าน ๆ อีกแล้วค่ะ บทสนทนาในเรื่องเป็นภาษาอีสานนะคะ อาจจะอ่านลำบากหน

ตื่นมาอีกทีก็อยู่ในร่างคนบ้า แถมโผล่มาในโลกไหนก็ไม่รู้ สัตว์ทุกตัวในโลกดุร้ายกว่าปกติหลายเท่า แถมยังมีระบบที่มอบภารกิจให้เขา “จงทำให้เผ่าคนป่าในโลกนี้ไม่อดอยากอีกต่อไป” อีกต่างหาก