เคลือบด้วยความเย็นชาประดุจน้ำแข็

ถ้าลูกฉันเป็นอะไรไป ฉ

่กระนั้นเขาก็แก้ตัวกับตนเองว่า ที่เขาเป็นห่วงนรีกุล

ะหว่างนั้นเขาก็กดต่อสายหาน้องชาย ที่ตอนนี้

ับบ้านว

ช้าครับพี่หนึ่ง มี

ขของน้องชาย ทำให้ป

ร์มีครอบครัวที่สมบูร

ลับมาแล้วพี่

ึ่ง ผมอยากรู้ มีอะ

าะถ้าพี่ชายไม่ยอมบอก เขาคงน

นรีกุลอยู่โ

งกุลเป็นอะ

กถามหมอเจ้าของไข้หน่อยว่

สิครับ พี่เป็นห่วงน้องก

ลูกเท่านั้น นายถามให้หน่อยว่าลูกพี่ปลอ

เยี่ยมที่โรงพยาบาลเลยล่ะ

ะงานของพี่ก็สำคัญกว

อนใจ “ก็ได้ครับ งั้นผมได้ข่าวแล้

อบใ

ินีที่นั่งอยู่ข้างๆ ก็อดพูดข

ยไปไหนแล้วคะเนี่ย ทำไม

สึกสงสารนรีกุลมาก

องกุลยังไงแล้วครับ พ

จัง เธอกำลังท้อ

จะต่อสายหาคุณหมอที่โรงพยาบ

มที่พี่ช

กฝน จนเป็นลมเป็นแล

หลานสาวก็รีบมาเยี

่าคุณห

รอกจ้ะป้าแวว ไม่

ครมองปรมะไม่ดี ทำใ

่อนสักแค่ไหน แต่ก็ไม่เคยมีสักน

นรักเขามา

หลือหลายๆ อย่าง หากไม่เกิดเรื่องในค่ำคืนนั้นขึ้น

ณกับเด็กสา

่มีวันนั้น

จ็บปวดเข้าในอกจนลึกเ

้วทำไมแกไปนอ

อกุ

จะไม่รู้จักนิสัยแก

แวว... เชื่อก

ได้ ว่าทำไมแกไป

ป็นเส้นตรง ก่อ

ตกลงมา กุลก็กำลังจะเดินเข้าบ้าน แล้ว...

ามองหลานสาวอย

่าที่พูดน่ะ

แน่ใจจ

ลูกแก

นรีกุล แต่โทรศัพท์มือถือของตัวเอง

ยวรีบออกไป

ยสนทนาก่อนจะหั

กผ่อนล่ะ เดี๋ยวไม่ค่ำน

าแว

รรณ แต่หญิงวัยกลางคนร

มื่ออยู่ตามลำพัง ความคิดมากมาย

เล็กยกขึ้นลูบหน้าท้องของตัวเอง