1
นารัตน์ยิ้มให้กวีวัชน์ที่โอบอ้อมอารี มีเมตตากับนางและลูกๆ ทุกคนในสถาน
ซาบซึ้งใจจนกลั้นน้ำตาไว้ไม่อยู่ เธอคิดไม่ผิดท