ละกำแพงหินก็สร้างเสร็จในเดือนถัดมา และได

ก็ไม่เล็กเรือนหลังหนึ่งนอนพักได้เป็นสิบคนไว้สำหรับรับรองแขก ส่วนเรือนผู้รับใช้ที่ทำไว้ก็มีสองหลังแยกชายหญ

่หินมาสร้างกำแพงจำนวนมาก ใช้ดินเหนียวเป็นตัวช่วยยึดก้อนหินไว้ กำแพงนี้สูงกว่าศรีษะจางหย่งเล็กน้อย ประตูมีสอง

ีสระน้ำขนาดใหญ่ไว้ใช้รดผักและโรงเรือนเลี้ยงไก่สองโรง ส่วนพื้นที่ปลูกพืชอื่นๆ และที่นาปลูกข้าวทำเพียงรั้วไ

มันไปปล่อยไว้ที่เดิมหลายรอบมันก็ไม่ยอมบินหนีไป มันกลับแอบบินเข้าไป

ู่ก็ให้อยู่เถอะท่านพี

จะได้มีสัตว์เ

ค่อนวัน ตกเย็นมันก็กลับมาพร้อมของฝากทุกครั้ง บางวันก็จับก

กลับมาที่บ้านอีกข้าจ

ีสำหรับมันเลย มันคิดเอาเองว่าเจ้านายก็คงต้องชื่นชอบเหมือนม

็บาดเจ็บคนที่จับมาขายก็ไม่ช่วยรักษา บ้างก็หิวโหยสัตว์ที่ถูกขังพวกนั้นรอให้คนซื้อ ครั้งแรกที่เจ้าเหยี่ยวแดงเห็นสัตว์พ

แต่มันไม่ไปไหนไกลมันมิได้กลัวหลัง แต่มันกลัวคนจะจั

มันถูกอ้ายหลานจับถอนขนเกือบกลายเป็นอีแร้ง โชคดีที่จางหย่งมาช่วยไว้ทัน ทุกครั้งที่อยู่ในบ้านม

นได้รวดเร็วมาก นกเหยี่ยวแดงขึ้นชื่อว่าเป็

นแล้ว หากอ้ายหลานวิ่งได้นกน้อ

ู่ให้ห่

แล้

เจ้านกตัวนี้เจ้าชอบมันห

จะจับตัวนก แต่เจ้านกกลับหลบวิ่งไปซุกตัวอยู่หลังจา

อ้ายหลานไม่ท

องเจ้านกเห

อ้ายหลาน

ตี้ยมเข้าไปช้า ๆ สายตาก็เหล่มองอ้ายหลานไม่วางตาอ้ายหลานยิ้มยกมื

จึงพอจะรู้เรื่องสัตว์เลี้ยงแยกแย

สือหลิว (ทับทิม) ผลไม้ทั้งหมดนี้จางหย่งซื้อมาจากตลาดหลายวันแล้วจางลี่จึงเอามาล้างและสับใ

ม่เข้าสวน

นพี่ขอเล่นกับก

งแค่ 1 ลี้เท่านั้นเพราะสุดเขตของเขาแล้ว จางหย่งตั้งใจจะปลูกต้นท้อมากหน่อยเขาคาดว่าจะปลูกป่าท้อสองข้างทางไปเลย ส่วนระยะทางอีก 1 ลี้เป็นเขตของทุ่งหญ้า เขาไปถามผู้ใหญ่บ้านแล้วเรื่องทุ่งหญ้า ทุ่ง

แอปเปิ้ลและลูกพลับ ส่วนต้นท้อนั้นเขาปลู

เหลืองและข้าวโพดตอนนี้เขาเป็นชาวนาชาวสวนเต็มตัวแล้วเข้าไม่ต้องการลาภยศ