ท ที่เขาใช้เวลาเก็บเงินสะสมมาหลายปี

ไวนิลโฆษณาและป้ายหาเสียงมาทำเป็นหลังคาคุ้มแดดคุ้มฝน วางแคร่ไ

ล้ว ตามริมตลิ่งยังมีต้นกล้วย ตะไคร้ ขิง ข่า มะละกอ มะนาวและคอกปุ๋ยหมัก ส่วนรอบบริเวณบ้านมีก

ด้านหลังเป็นนาน ไม่มีวี่แววที่เพื่อนบ้านคนใหม่จะลงมานั่งทำงานเหมือนเ

มาแล้ว ไปทำธ

นั่งรอที่แคร่หน้าบ้านและพุ่งพรวดลุก

กว่าเขาจะต้องกลับมารดน้ำแปลงผักที่เคยทำเป็นกิจวัตรประจำวันเหมือนเช่นเคย

ักให้แล้วนะคะไม

ิดนึง ก่อนจะจ้วงตักน้ำจ

ขอ

เป็นไ

้มแฉ่งคล้ายได้รับคำชมจากการสอบได้ที่หนึ่งข

ทำให้สาวน้อยหน้าจ๋อยลงทันที อุตส่าห์นั่งรอตั้ง

ยสวนเพื่อส่งแขกถึงที่ แต่เธอกลับยืนนิ่งตรง

าแล้ว พรุ่งนี้

ลบตาต่อไปเรื่อย ๆ อย่างนี้จนกว่าจะถึงเวลามหาวิทยาลัยเปิดดีไหม เมื่อ

รผิด...เขาไม่ได

านที่ล่วงเข้าสู่วัยสาวเต็มตัวด้วยความบริสุทธิ์ใจ เขามีความเป็นห่วงเป็นใยอยู่ข้างในลึก ๆ กลัวว่าหากม

งแปลกใจว่าทางที่เคยใช้ผ่านประจำนั้นมันกว้างขึ้นมาก ไม่ต้องนั่งยอง ๆ มุดออกไปอีกแล้ว แค่ย่อตัวค้อมต่ำลงก็โผล่ไปอ

นข้างหลังให้หนูห

ินข้ามมาได้ คิดอีกทีก็รู้ว่ามันไม่มีประโยชน์อันใดส

ุงไม่สานกระเ

ไม

ี้เราจะทำอ

วก็ถูกความชาชินจากความโดดเดี่ยวมานานตัดทิ้งไปอย่างรวดเร็วก่อนที่มันจะฟูฟ่องด้วยควา

ยากทำอะ

่ะ แล้วแต

ดให้ ส่วนตนถือจอบอยู่ในมือ ช่วยกันกลับด้านกองปุ๋ยหม

กแบบไม่ต้องพลิกกองด้วยนะคะ ทำแบบนั้นม

ั้นเขาจึงถอดหมวกสานปีกกว้างที่ตนสวมอยู่ใส่ให้

ันทำยัง

้วค่ะ พอดีวันนั้นไม่

ากาศร้อนอยู่นาน เธอจึงร้อนตัว กลัวจะถูกเข้าใจผิดว่าตนเป็นเด็กเกเรชอบหนีเท

นวิชาอื่นหนูได้เต็มหมดเลย.....จริงสิคะ ดูจ

ไร?

กโทรศัพท์หรือแท็บเล็ต คล้ายดูรายการในทีวีนั่นแหละค่ะ แต่อัน

ไม

บครอบครัวเพื่อนฝูงยังไง อย่าบอก

จะติดต่อ

ึงกองปุ๋ยหมัก หันมามองคนข้า

ว่าคุณลุงอยู่

ว่าอยู่ก

น้องจริงหรือคะ หรือว

วเล็กด้วยแววตาขุ่น รุ้งขวัญจึงรู้ตัวว่าพูดจาอะไรไม่เข้

อโท

ญาติพี่น้องมี

และก็มีพ่อแม่ แต่มีก็เหมือนไม่มี

มด้อยในใจเศร้าสลดลงในตอนท้าย สาวน้อยทิ้งคราดในมือเดินห

า พ่อคงคิดว่าเธออยู่กับแม่ ส่วนแม่คงคิดว่าเธออยู่บ้านพ่อ

อ ๆ

็นึกไม่ถึงว่าคนร่าเริงสดใสที่เห็นจะซ่อนหัวใจบอบช้ำเอาไว้ภายใน มิน่าเล่า เธอถึงช

นนั้นก็เกิดความรู้สึกเห็นใจเพราะตนเองก็ไม่เคยได้อยู่กับพ่อแม่ตั้งแต่เด็ก เลยทิ้ง

มดแล้ว และเพิ่งรู้สึกตัวว่าร้อนมากเพราะแดดแรง ตอนที่ลุกขึ้นยืน หั

ส่วนด้ามจับปักเสียบไว้กับต้นกล้วย เธอดึงมันออกมาเช็ดน้ำตาป้

อีกครั้ง มองมือหยาบกร้านที่สาละวนอยู่กับการประดิษฐ์อะไรบ

ไรค

ตะกร

ูกตะกร้อเลยเหมื

ขาเรียกลู

น ทำท่าเดาะกับโหม่งลูกตะกร้อเล่นอย่างสนุกสนาน ร

นอะไ

อเห็นเขายังสาน

นแขน

ย่างว่าง่าย ชายสูงวัยนำของส

ลุงทำเก่งจังเลย ทำอ

นี้แ

มมันน่ารักจังเลย หนูเคยเห็นจากภาพยนตร

้เค้าไม่เล่

เรียน ๆ เรียน แล้วก็เรียนพิเ

้งเตก็คงไม่

นะคะต

่นกับชื่อเรียกแปลก ๆ นึ

้นดิน โดยเขียนตัวเลขกำกับไว้ข้างใน บอก

้ใช้ได

้” จับเธอหันหลังแล

่ต้องไกลมาก” ยืนกอดอกสอ

ปทีละช่องแต่ข้ามช่องที่มีก้อนหินนี้ไป ตรงนี้วางสองเท้าได้.....กลับหลังห

งเลยค่ะ

ของเธอกลับคืนมาอีกครั้ง และมันก็สร้าง

งให้ สายรุ้งหลากสีอันงดงามสดใสหลังฝนตกใหม่ ที่ พลอยท

ำในหม้อดินเผาดื่มแก้กระหาย แล้วไปนั่งเก้าอี้ที่เก็บได้จากกองข

ดยไม่เงยหน้ามา เมื่อหาง

่ค่

ๆ จ๊

บา ๆ คิดว่าเขาคงไม่ไ

หิวห

หนูยัง

ก...

นมามองแล้วยกไหล่พร้อมเสียงหึในลำคอ รุ้งขวัญทำหน้าไม่ถู

ม่เป็นสินะ กลับบ้านไป

วดเร็ว แล้วตลอดบ่ายนั้นก็ไม่ได้กลับมากวน

ืดตอนตีสี่ นำผักที่เก็บไว้ในเย็นวานไปส่งแม่ค้าเจ้าประจำในตลาด รอใส่

ดผ้าอาบน้ำ ทานข้าวกลางวันเสร็จก็ซักชุดทำงานตาก นอนกลางวันหนึ่งงีบที่แคร่ข้างบ้านหรือศาลาท่าน้ำ ถ

งแต่หัวค่ำ ตื่นมาอีกทีกลางดึกก็จูงจักรยานเก่า ๆ ไปเที่ยวเก็บข

ให้ความเป็นอยู่อันเรียบง่ายของเขาวุ่นวายขึ้นนิดหน่อย นาฬิกาที่เดินอยู่ตามเวลาของมันกลับหม

ความเหงา ความอ้างว้างเปล่าเปลี่ยวเดียวดาย และความทรงจำเลวร้ายในอดีตที่