า

่มาที่นี่ไม่ได้ม

็ต้องทนให้ได้ ผมถึงได้อัญเชิญตัวเองเข้ามาสิงสถิตอยู่ในห้องทำงานที่ตกแต่งด้วยโทนสีน้ำตาลเป็นหลัก ห้องใหญ่กว้างขวา

ไม่น่าสนใจ

ดส่องหาเบาะแสทุกซอกทุกมุม ไม่สนใจคนที่นั่

ผมตอบออ

ึ

บโต๊ะดังลั่น เรียกให้คน

!

ที่รับกับผิวเนียนและจมูกโด่งเป็นสัน สมวัยสามสิบในชุดสูทด

ท

ราะคดีคนตายที่ผมกำลังสืบอยู่ คือคนที่จรัญตั

กห

ิ้มน้อยๆให้คนที่พูดคำว่าโกห

ิ

.สองคนขึ้นมาห้องผ

ล้วโดนรปภ.ลากออกไปกี่ครั้งแล้วในเดือนนี้ น่าหมั่นไ

สร็จก็กลับไปอ่านแฟ้มทำง

ะทำงานของเขา พยายามเก็บอาการไม่พอใจที่สุดของ

ทำแบบนี้

สารไม่สนใจผม จน

ัญใจร้าย ผมทำอ

สนใจ ในใจอยากอาละวาด แต่มันทำไม่ได้ไง มันต

ึ

มโต๊ะมายืนข้างผม ผมเหลือบมองว่าเขาจะแก้สถานการณ์น

้ ปลอบคนไม่

ร้งได้แล้

า

อามือทั้งสองกุมไว้ที่หน้าท้อง ยิ้มฝืนใ

ยากัด

อบสอดส่องหาสมบัติ

่ทราบ ถ้าฉันหามีดมาแทงนาย

เงิน แต่ฝันไปเถอะ ฉันไม่มีวั

รยาทแย่ถึงขั้นติดลบ ไม่ได้เรื่อง ปากเสียไม่รู้จักให้เกียรติคนอื่น ถึงผมจะทำงานแบบลับๆล่อๆไม่ได้

ไปเปลี่ยนเสื้อผ้า แต่งตัวดีๆมาพบ แม้จะอยากกัดฟันตาย

น และเมื่อผมไม่ดูถูกใคร ผมก็ไม่ยอมให้ใครดูถูก ถ้าวันนี

ม

อ๊

กลับมาทำตัวติ๋มๆไม่มีทางสู้ต่อหน้าทุกคนทันที คนเลือดเย็นทำสีหน้าสายตาเย็นชาแล้วกลับไปนั

นเถอะ ไอต

นั่นเองที่พนักงานส่งของเสื้อเขียวค

งคุณจรัญอยู่ไหนค

นชื่อจรัญ จากนั้นก้ต้องเบ

ัน..."

หาอาวุธสแกนรอบตัวคนส่งของทั้งข้างหน้าและข้

ุณครั

าบสี

ย เขาเดินเข้าไปในตึก ผมทนสงสัยไม่ไหวเ

ันนี้คุณกลับไ

อ ค

ิ้ปากกับตัวเองอย่างขัดใจที่ทำอ

ที่มาทุกร้านก็ไม่เจอ วันนี้มันมาปรากฏกายส่งกลิ่นหอมที่ทำงานของจรัญ งานนี้ผ

......

นยัยแก้วแทน แต่ยัยแก้วที่นั่งฟังเรื่องราวซวยๆของผมที่มีสาเหตุ

ๆๆ แกเ

ด้วยสีหน้าเซ็งสุดชีวิต เท้าคา

นทีก็คงมีแต่ตอนที่เขาด่าแกนี่แหละ ที่พูดเยอะขนาดนั้น ถ้าแกไม่ได้โม้อะนะ" เจ้าของร้านพูดด้วยท่าทางประหลาดใจ เจ้าตัวเ

หาว่าผม

ไม่มีวันเป็นด้วย...แล้วก็ไม่อยากให้ตานั่นม

อย่างเร็ว แต่ดันหัวเสียคิดถึงเรื่องตาบ้านั่นจนลืมเป่า น

rrrrr

ิ

ัล

้าๆนี่มาสักที น

น็

จนแก้วที่นั่งข้างๆผงะไปด้านหลังเล็กน้อย

ะไร ใค

จะมีใคร ก็ไอ้

ใส่แจกันวางข้างๆหมายังดีกว่าเลยเหอะ ไอผู้พิพาก

...........