เธอคนนั้นว่า " เค้าอยากบอกเลิกกับแคลร์มัน

ุดลงก้มหน้าร้องไห้ ในมุมมืด ให

ีนจ้องมองมาที่เธออยู่ ด้วยมโนสำนึกที่สงสารเธอขึ้นมา เมื่

หน้าอยู่ข้างถนน ยื่่นกระดาษชำระซอ

เปล่า " น้ำเสียงทุ้มต่ำ

อมคราบน้ำตา และมือเ

วกับเห็นผี มีใครบางคนพุ่งตรงมาที่เธอ ผมกวาดสายตาไปตามใบห

อยู่นั้น

ตกใจ โดยเธอไม่รู้ด้วยซ้ำว่าจะพาไปไหนแล้วทำไมต้องหนีด้วย

ฮ้อ เฮ้อ เฮ้อ "เสียงหอบหาย

อ จะพาฉันวิ่งไปไหน? ชายหนุ่มสะบัด

ว คว้าอะไรได้ก็คว้า

ัวร้อนอย่างหนักให้กับ เธอ ขณะที่เขาหันหลังเพ

หนีเอ่ยถาม ซีลีนหันกลับไปมองใบหน้าของเธอ

ี้ ขอตัว " เมื่อพูดจบ ขณะที่กำลังถอ

้งเอ่ยแบบนั้นออกไป เพื่อให้เขาช่วยเธอให

่ความแบบนั้น แต่ขณะเดียวกัน เธอก็

วน้อย " เสียงเข้มของชาย

ยวเอาไว้ อีก 2

งการตอนนี้เดี๋ยวนี้ไม่งั้นแกสองคนตาย

ว่าไม่รู้จักใ

คลร์พลันนึกขึ้นได้ ชายเจ้าของวันเกิดใบหน้าคุ้นๆเหมือนพึ่ง

เถียงกัน จ่ายมาเ

าทั้งคู่จึงรอดพ้นจากเงื้อมมือของชายฉกรรจ์พวกนั้นมา

ังดึง ผมไปเกี่ยวด้วย เอาเบอร์ ที่อยู่ พร้อมบัตรประชาชนมาเ

อนคืนให้นะ คุ

งเขา กระชากโทรศัพท์ออกจากมือของเธอแล้วจัดการ โทรเ

ังจากที่ได้เธอโทรศัพท์คืน ก็เมมชื่อของเขาว

้าใจมั้ย 5 หมื่นล่ะ อย่าลืม " ซีลีนเอ่ยเสียงเข้ม ก่อน

เราแคลร์" หญิงสาวยื่นมือเพื่อญาติด

ยื่น ก่อนเคลื่อนสายตาขึ้นมองใบหน้าของแคลร์

อึ

"เราอยู่ ปี 1

ะที่มือสองข้างล้วงกร

าเป็นเพื่อนกันนะถ้านายม

ทั้งรายงาน ทั้งเรื่องที่คอนโด เขาย้ายออกมาอย

ด้มีงานส่งอาจารย์แล้วเรา ใยห

เรียนเจอกัน ภารกิจ

ังไม่มีเ

้ จ่ายเป็นอย

ั้น เมื่อสิ้นสุดประโยคดังกล่าว เธอเข้าใจว่าเขาจะนัดเธอไปทำมิดีมิร้าย

ะ ฉันเก็บไว้ใ

อะไรไม่ดูสภาพตัวเองเจอกันพรุ่งนี้ห้ามเบี้ยว " คราวนี้เจ้าของใ

ตามตอนต