ึ่งนี่เป็นงานประจำที่จันทริกาต้องทำทุกวันมิให้ขาดตกบกพร่องอยู่แล้ว หากวันไหนที่เธอละเลยหรือบกพร่องนั่นต่างหาก ถึงจะเกิดเรื่องใหญ่เรื่องโต

ง…กริ

เครื่องละไม่ถึงสามพันออกมา คิ้วเรียวมุ่นเล็กน้อยเมื่อเห็นว่าเบอร์ที่โทร.มาเป็นเบอร์ของศศิประภา ไม่บ่อยนักห

ะพี่

่ไหนนัง

ศิประภาคุยกับเธอ แต่ที่ทำให้จันทริกาค่อนข้างแปลกใจนั่นก็เพราะเสี

ับบ้าน พี่ศ

้งนั้น แกรีบมาที่

ี่สั่นเครือ ทำให้หัวใจดวงน้อยเริ่มหวาดหวั่น สองมื

ะไรขึ้น

งคัน ตัวเองซวยคนเดียวไม่พอ ยังพ่วงแม่ฉันใ

พ่

าน ไปยังโรงพยาบาลประจำจังหวัด ขณะที่เท้าออกแรงปั่นอย่างไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อย ใจก็ภา

หน้าห้องฉุกเฉิน ยังไม่ทันที่จันทริกาจะได้เอ่ยถ

เป็นญาติคนไ

าต่างก็พยักหน้า ก่อนที่พยาบาลคนนั้นจะพูดออกมาอีกหนึ่งประโยค ซึ่งถ้อยคำนั้นไ

าพ่อกับแม

ยู่คนละเตียง ลมหายใจของทั้งคู่ต่างรวยรินผาดแผ่ว ศศิประภาตรงไปหาแม่ตัวเองที่อยู่อีกเตียงหนึ่ง ส่ว

..จันทร์ม

กสาวตามสิ่งที่เก็บกดไว้ในใจตลอดมา ถึงแม้ว่าตอนนี้แม้แต่แรงจะหายใจยังแทบไม่หลงเหลือ แต่ด้วยรู้ดีว่า

ร์ไม่โกรธพ่อเลย...จันทร

นกระเป๋าเส

นกระเป๋าเสื้อเชิ้ตแขนสั้นของพ่อ มันคือซองกำมะหยี่สีแดง ภายในมีแหวนทองคำเกลี้ยงวงเล็กๆ น้ำหนักน่าจะรา

แล้วค

มันก็เป็นไปได้เพียงเบาบาง เพราะถูกความเจ็บปวดห้อมล้อมทุกอณูความ

ด...ของจันทร์…พ่อ

วดอย่างรุนแรงให้กับหัวใจของคนเป็นลูก น้ำตาที่หลั่งเป็นสายก

กพ่อค่ะ รักม

.ขอ...

รักมากที่สุด พ่อจ๋าอยู่กับจันทร์ได

่คล้ายดั่งว่ามันจะไร้ความหมายอย่างสิ้นเชิง เมื่อร่างที่นอ

ล้วจันทร์จะอยู่กับใคร..

้อนไปด้วยหยดน้ำตาของลูกสาว ร่างบางสะอึกสะอื้นจนตัวโยน เมื่อคนสุดท้าย

ู่แบบนั้น กระทั่งมีสองมือของพยาบาลมาแต

นให้พ่อนะ เดี๋ยวพี่จะพ

ืออันสั่นเทาที่เกิดจากความสูญเสียไปปิดตาให้พ่อ เพื่อให้ท่านได้จากไ

ี่จอดอยู่โรงจอดรถเพื่อขี่กลับบ้าน เอาเสื้อผ้าชุดสุดท้ายมาเปลี่ยนให้พ่อ แต่หัวไหล่บางกลับถ

พี

ม้มันจะไม่เจ็บเท่าหัวใจที่ปวดหนึบอยู่ตอนนี้ แ

ันจะฆ่าแก! ฉันจะฆ่าแก! น

กข่วนแพะรับบาปอย่างจันทริกาไม่ยั้ง บุรุษพยาบาล

ยาบาลครับน้อ

แม่ฉัน พ่อแกทำให้แม่ฉันตาย ทำไมไม่ตายไปคนเดียว พาแม่ฉันไ

กาเลยรีบสาวเท้าไปยังจักรยานคู่ใจด้วยสายตาที่ฝ้าฟางไปด้วยน้ำใสๆ ซึ่งไหลกลบตาอย่างต่อเนื่อง หากความรู้สึกเคว้งคว้างหดหู่ในตอนที่ลมหายใจสุดท้ายข