ตียงพบว่าเป็นเวลาสิบโมงเศษๆ หล่อนยังไม่อยากจะลุกจาก

อะ ประตูไ

่วงเพราะหล่อนไม่เคยตื่นสายเลยขึ้นมาดู แต่ทันทีที่

เข้าไป

ังกระดากแ

เพราะลำคอเริ่ม

้ามาในห้อง นั

ก

่านั้น แต่รู้สึกได้ในท่าทีอึดอัดบอกความไม่มั่

่ก็อยากจะ…เอ่อ…พี่คงพูดอย่างอื่นไ

ื่อเห็นสีหน้าและสบตา

ละอายแก่ใจจ

่อนมองเขาอย่

มขื่นและเศร้าสร้อย “กัญไม่คิ

ผมที่หวีไว้เรียบร้อย

ฝันไป แม้จะฝันแปลกๆ อยู่บ้าง ต้องเสียเวลาอยู่พักใหญ่

วต่อเสี

แค่ภาพมายา และเมื่อ...ไม่ใช่แพม ผู้หญิงคนน

นไม่สามารถทนเห็นแววเจ็บปว

ิงๆ ที่เกิดเหตุการณ์บ

ทำให้กัญชพรแทบจะทนไม่ได้ มื

ถึงพี่จะจำอะไรไม่ได้แต่ก็จำได

ึ้น จะเถียงว่าหล่อนไม่ได้เจ็บปวดมากมายก็ไม่ได้ เ

ุนแรง ก

ขาเสียงเบาด้วยความอับอายขายหน้า “อย่าพูดต่ออีก

่นะ

ีหน้าเขา บอกว

อนอื่นเลยพี่จะบอกให้กัญสบายใจ...

ราวจะให้สัญญาของเขา ในใ

องรับผ

ยกังวานเสี

รรษไม่จำเป็นต้องมารั

ียบ มือกำแล้วคล

..ปล่อยผ่านเลยไปง่ายๆ พี่ไม่ได้มีสันดานชอบปลุกปล้ำสา

อ…ทำอะไรลงไป หรือถึงจะพอรู้ พ

นวูบไปบนใบหน้าสะอาดคมสั

็จ

มรับใ

าเป็นกัญ เป็นเด็กในปกครองของพี่ เป็น

อน ซึ่งในสายตาของเขาเห็นเป็นแค่เด็กสาวไม่ประสา...นั่น

เรื่องหมั้นอยู่กับบุสสดีให้เรียบร้อยก่อน การบอกเลิกทั้งที่ผู้หญิงไม่มีคว

วยความหมกมุ่นกังว

ผิดชอบ หล่อนไม่ต้องการความรับผิดชอบที่ปราศจากความรู้สึกจากหั

ะไม่ข

าไม่กระพริบ เมื่อพูดต่อโดยไม่มอ

รจากกัญ นอกจาก…ให้กัญอ

ันกล

้มั

ยงศีรษะหนี

่ก็หดมือกลับทันที

งเราก็ต้องแต่งงานกัน พี่จะไม่ยอมเป็นไอ้ผู้ชายสารเลวปล้นพรหมจรร

ุกเดินตัวตรงออกจากห้อง แต่ยังอุตส่าห