ัง" เสียงทุ้มของนายโจรต

น พอเห็นว่าเป็นใครที่เข้ามายืนอยู่ข้างหลังเธอก็พุ่งตัวเ

บบไม่เป็นท่าได้เหมือนกัน...เอาละ เสมอกัน...แต่เธอยังไม่สะใจ ร่างบางว่องไวเท่าความค

นี่ย" นายโจรร้องลั่น สองมือ

้โจรบ้า ฉ

บนตัวนายโจรแบบไม่นับจนเหล่าไทยมุง(น่าจะเ

ี้ยววินาทีมือเธอก็ถูกนายโจรรวบจับเอาไว้ เธอทั้ง

ววามน่ากลัว แล้วดึงเธอคะมำลงบนร่า

งยหน้าขึ้นมอง ก็เห็นไทยมุง...แขกมุง...ยืนจับจ้องเหมือ

ยตัวเป็นๆท่ามกลางวงล้อมของผู้ชายตัวโตๆที่น่าอันต

ิ์ คนถูกกอดรัดถือโอกาสที่วงแขนคลายดีดตัวออกจากร่างข้างใต้ลุกขึ้นยืนขาแข้งสั่น มองชายฉกรรจ์น

อง" เขาบอกเสียงเข้ม ส่งกระเป๋าถือที่เธอไม่รู้ว

งหลง ถลันจะตามคนรับกระเป๋า

็นความหวังเดียวที่ช่วยให้เธอสามารถติดต่อขอความช่วยเหลือได้ เพียงแต่เธอยังไ

ขาว่าขณะจับตัวเธอเข

นคืนมานะ" เธอตะโกนไล่หลั

ก็หยุดพูดพล่ามหยุดทำพยศ แล้วยอมไปกับพว

ความเย็นเฉียบของมัน เขาจะฆ่าเธอด้วยการยิงในระยะเผาขนเนี่ยนะ...บ้าแล้ว...แต่เธอจะเพิก

้างหน้าเธออาจจะได้กระเป๋าของเธอคืนมา หรือมีโอกาสหนีอีกก็ได้ เธอสูดหายใจ

่ไหนกันนะ เธอเงยหน้าขึ้นมองท้องฟ้าหาดาวประจำเมืองดวงใหญ่ทางขวามือ แสดงว่าพวกเขากำลังพาเธอมุ่งหน้ามาทางทิศตะวันออก เธอจำได้ว่าประเทศนี้มีทิศเหนือกับตะวันออกต

อย่างละเอียด โดยต้องรู้ว่าเมืองหลวงหรือเมืองต่างๆตั้งอยู่ทิศทางใด ทิศตะวันออกของป

นหย่อนใจและทำการเกษตรควบคู่กันไปจากรัฐบาล มีโอเอซิสทางตอนเหนือของประเทศหลายแห่งที่ได้

็นแหล่งพักพิงของผู้เดินทางหรือพ่อค้าที่ต้องการตัดตรงจากชายแดนเข้าเมืองหลวงโดยไม่ต้องอ้อมออกท

หรือนักเดินทาง ไม่ได้มีแค่พายุทะเลทรายหรือสัตว์ร้ายเท่านั้น แต่มีการจี้ปล้นฆ่าของพวกโจรหลายกลุ่มรวมอยู่ด้วย

ือบต้องมลายหายไป ยิ่งพวกเขาพาเดินทางออกมาไกลมากเท่าไร การช่วยเหลือก็คงต้องใช้เวลานานมากขึ้น ยิ่งคิด

์จากโทรศัพท์มือถือต้องรีบเอากระเป๋าคืนมา แต่คงต้องใจเย็นรอให้พวกเขาหยุดพักกันเสียก่อน เมื่อคิดว่ายังพอมีความหวังอยู่บ้

ามกลัวจะทำให้จิตใจอ่อนแอ เมื่อจิตใจอ่อนแอก็จะเกิดความท้อแท้สิ้นหวัง...ดังนั้น เธอต้องมีความกล