ยงคื

ี้เธอยังลืมตาโพลงจ้องเป๋งที่ผนัง นับ

ึ่งผับแห่งหนึ่งกับเมฆคนรัก แต่จิตใจของเธอก็ว้าวุ่น อีกทั้งความเย็น

งมวลนั่นก็เพราะไอ้

น่าเลย ๆๆๆ ยัยหลิว

หวไปกับเขา ทั้งที่สติฝ่ายดีพร่ำบอกตัวเองอยู่เสมอว่าลืมมันไปซะ แต่ร่างกายและความรู้สึกด้านมืดกลับจดจำทุกสัมผัสร้อนเร่าบนผิวเนื้อ แ

่งที่ ลิวาดาอยากย้อนเวลากลับไปแก้ไขมันมากท

เกลียดตัวเอ

กลับไปเมื่อส

ียดเสียดกันอยู่ด้านใน ทั้งเสียง พูดคุย เสียงหัวเราะ กลิ่นแอลกอฮอล์หลากชนิด กลิ่นบุหรี่คละคลุ้ง หากเป็นเวลาปกติ ลิวาดาคงไม่เฉี

งเพื่อนรัก เพื่อจะลืมความเจ็บปวดจากคนรักที่ไว้ใ

งตัวเองด้วยความประหม่า มือข้างหนึ่งคอยดึง

ะไรนักหนาฮะ เสียบุคลิกหมด เดินดี

าดาที่วางตัว ไม่ถูกให้เดินตามกันเข้ามาด้านในโ

ั่นใจเลย ฉันดูแปล

่ได้ ทั้งกลัว ทั้งประหม่า ไม่มั่นใจไปหมด เมื่อรับรู้ได้ถึงสายตาหลายต่อ

นดีเซ็กซี่ ผู้ชายหลายคนจ้องมองแทบตาถ

งานแผนกเดียวกันอย่างวิว

ู้ชายทั้งผับอยากจะขย้ำ ถามหน่อยเถอะ แกไม่เคยรู้เลยหรือไงว่าต

วามรู้สึกจริง ๆ ของตนเองที่มีต่อวิว เพื่อนสนิทที่ทำงานแผนกเดียวกัน หล่อนผิวคล้ำ มีใบหน้าสวยเฉี่ยว ตัวสูงกว่า ล

นใจเฮือกใหญ่อ

ญเปล่าไปได้ยังไงวะ แกจะกลัวอะไรนักหนา ฉันอยู่ตรงนี้กับแก อยู่เพื

ก็ไ

นั่งลงบนโซฟา ก่อนจัดแจงสั่งเครื่องดื่มพร้อมกลับแกล้มมาเรียบร้อ

มันลืมโลก ลืมผู้ชายเหี้ย ๆ ลืม

ายและประหม่าก็ถูกปลดเปลื้อง ลิวาดาเริ่มส

เธอจะดื่ม ใ