ที
ขึ้นหันรีหันขวางด้วยความลนลานโดยที่ยังไม่รู้ตัว
ยที่ผมปลุกคุณ” เขายังคงยิ้มกริ่มข
นไม่พอจนหงุดหงิดไปหมด เพราะคุณ