่างสงสัย “น้ำตา

ได้ไงละ” วิชญะมองอย่างงุนงงไม่แพ้กัน “น

มกับเป็นหลานคุณวิชญะ ผู้โด่งดั

หญ่โรงแรม Diamondในประเทศ

เลยจริงๆ ด้วย” ติช

อนเต้นท์กลางทะเลทรายหรือไง

อนกัน” ติชิลาหัวเราะคิกคักแล้วก้าวเข้

วิชญะหัวเราะอารมณ์ดีซึ่งไม่ค่อยมีใครได้เห็นเขาเป

ในชีวิตของหลานเลยนะคะ” ติชิลายิ้มแล้วเอน

ญะตบหลังมือของหญิงสาว “จะอยู่ที่นี่น

รับเป็นพ่อเด็กแต่ไม่ต้องจดทะเบียนสมรสกับปรายฝน และให้ติชิลากับธนภูมิแต่งงานกันตามเดิม แต่เธอจะทำอย่างนั้นได้อย่างไร ถึงยังไงปรายฝนก็เป็นเพื่อนเธอ เป็นผู้หญิงเหมื

วัฒนธรรมและศาสนาทำให้ทั้งคู่ต้องเลิกลากันทั้งที่รักกัน และนับจากนั้นลุงของเธอก็ไม่ได้แต่งงานอีก อาจจะมีข่าวว่าลุงมีหญิงสาวที่คบหาบ้างแต่ไม่มีใครจะมาร่วมสร้างครอบครัวกับลุง เพราะเหตุนี้ด้ว

มาพักผ่อนกับเขาที่บัด-รีญ่า ซึ่งวิชญะถือหุ้นในโรงแรมนี้อยู่ถึง 40% ติชิลาลังเลเล็กน้อยก่อนตอบตกลง พ่

นิดๆ แต่สองข้างทางก็มีอะไรให้ดูเย

ตึกรามบ้านช่องที่ดูแปลกตาทำให้เธ

ีดำริให้อน

ิลาทวนคำ “ที่นี

ามีวัฒนธรรมที่ยาวนานกว่าห้าร้อยปี สถาปัตยกรรมสวยๆ

ฟ” หยิงส

ิเษก หล่อเหลาและร่ำรวย เป็นที่หมายปองของสาวๆ เคยขึ้นหน้าปก

ก็น่าจะรู้นี่คะ...หลานไ

าะเสียงดัง “หลานของลุงหลงรัก พอลโกแ

ง เลิกล้อเพลงแ

ธออยู่ห่างธนภูมิ...เธอยังพอทนได้แต่ให้อยู่ห่างอุปกรณ์วาดรูปละก็..

พชร แต่สิ่งเดียวที่ทำให้เขารู้สึกอบอุ่นและไม่โดดเดียวคือการได้กลับมาประเทศเกิดและอยู่กับครอบครัวของน้

่องยุ่งวุ่นวายใจใดๆ กับหลานสาวสุดที่รักค