มคะ” แคทเทอรีนหันไปขอความเห็น เมื่ออีกฝ่ายพยักหน้

ี่เขาหาคนอื่นไปก่อนดีไหม พวกแกว่าไง” แคทเทอรีนอดทำหน้าเ

ปล่อยมันไปง่ายๆ เหรอ มันต้องมีทางอื่นที่ดีกว่านี้สิ” ชมพูแพร

ยู่ที่ว่าจะมีคนยอมเดินไปด้วยรึเปล่านั่นแหละ” แคท

ปช่วยที่บ้านทำงาน นี่ก็ใกล้วันกลับของฉันแล้วด้วย” จัสมินร

แล้วค่อยคิดหาวิธีกันอีกทีว่าจะเอายังไง” แคทเทอรีนหันไปบอก

หรอว่าที่ฉันอุตส่าห์บากบั่นดั้นด้นจนสอบชิงทุนมาเรียนไกลถึงนี่เพราะอะไร” ชมพูแพรบอกเสียงขื่น เมื่อนึก

ะกลับเมืองไทยในอีกไม่กี่วันนี้แล้ว บอกตามตรงว่าฉันเองก็จนปัญญา จะให้ฉันไปบังคับให้เขารับเราสองคนเข้าทำงาน ฉันก็คงทำไม่ได้ ถึงแม้ฉันจะเป็นญาติกับเขา แต่เราก็เป

่พอมีโอกาสจริงๆ ฉันกลับทำอะไรไม่ได้เลย ทำไมๆๆ ทำไมมันต้องเป็นแบบนี้ด้วย ฮือๆๆ”

ิดใช่ไหมเนี่ย” จัสมินกุมขมับปวด

กอย่าง ฉันมันโง่ ฉันมันแย่” ยิ่งเห็นชมพูแพรเอาแต่โทษตัวเองแบบนี้ จ

แต่ไม่รับปากนะว่าจะได้นานแค่ไหน พวกแกก็รู้นี่ว่าครอบครัวฉันก็รอให้ฉันกลับไปเหมือนกัน” รู้หรอกว่าไอ้อาการร้องไห้ฟูมฟายของเพื่

งฉัน” ชมพูแพรเข้ามากอดจัสมินเอาไว้แน่นทั

รั้งแล้วว่าอย่าเรียกฉันว่ามะลิ มันเชย” จัสมินเอ็ดเพื่อนเสียงเขียว

ไม่ทราบว่าพี่ยังยินดีต้อนรับพวกเราอยู่รึเปล่าคะ” เมื่อเห็นว่

รับ” ริชาร์ดยิ้มกริ่มพร้อมกับยื่นมือไปข้างหน้า ซึ่งตรงกับตำแหน่งของจัสมินพอดิบพอดี แต่แทนที่เธอจะยื่นมือกลับมาเพื่อเป็นตัวแทนขอ

พวกเธอไม่ได้ทำงานด้วยกันอย่างที่ริชาร์ดบอกเอาไว้ตั้งแต่แรก ทีมเวิร์กที่ว่าไม่ได้มีอยู่จริง เพราะหลังเซ็

ือบางทีพี่ริชาร์ดอาจจะยังไม่รู้เรื่องนี้ ฉันว่าเราลองไปถามพี่ริชาร์ดก่อนดีกว่

ไงที่ทำให้ฉันต้องอยู่ที่นี่ แล้วไหนล่ะทีมเวิร์กที่เขาว่า แบบนี้มันหลอกกันชัดๆ ไม่รู้ล่ะในเมื่อเขาไม่ทำตามกติกา ฉันก็ไม่เห็นต้องสนใจ ฉันจะ

็นคนขาดความรับผิดชอบ เห็นบริษัทเป็นสนามเด็กเล่น ที่คิดจะมาจะไปเมื่อไหร่ก็ทำได้แบบนี้ มันทำให้บริษัทผมเสียชื่อแล้วก็ทำให้บริษัทเสียหาย เพราะทางเราจะต้องเสียงบประม

รับผิดชอบ ทั้งๆ ที่คุณก็ไม่ได้มีดีสักเท่าไหร่” จัสมินหันมาต่

งคุณกับผมใครมีดีกว่ากัน แล้วใครที่ชอบทำตัวเป็นเด็ก

ี่ว่าฉันวันนี้ให้ได้ ไหนล่ะงานที่จะให้ฉันทำ เอามาสิคะท่านรองประ

ณ์ดี แต่คนฟังนี่สิ ถ้าไม่ติดว่าที่นี่เป็นถิ่นของอีกฝ่าย แล้วเธอก็ได้ขึ้นชื่อว่าเป็นพนักงานคน