บ้านของเธอ พอเขาเห็นเธอขี่รถออกมาจากบ้าน

บข้างในขับตามเธอมาตั้งแต่ในหมู่บ้าน ไม่ว่าเธอจะเลี้ยวไปทางไหนก็ตามมาห่างๆตลอด เธอจึงตัดสินใจเ

ี่เข้าไปจนถึงทางตันแล้วจอดรถลงไปย

้าไปเพราะไม่รู้ว่าเป็นทางตัน เขาขับเข้าไปจนสุดทางจึงเ

งที่พีทนั่งอยู่ เขาหันไปมองก

ดียร์ก็นึกว่าใครที่ขับรถ

ี่ขับรถตามมาน่ะ"พีทแ

่คิดว่าเป็นพี่พีท..นึกว่าเป็น

ได้..พี่ว่า..พี่ขับตา

ระวังตัวจะออกมาอยู่คนเดียวได้ยังไง..ว่าแต่พี่พีทตามเ

ออกมาก่อน..ก็เลยขับตามมา..แล้วนี่ถ้าคนที่ตามมาไม่ใช่พี่..แต่เป็น

ดียร์มีน

ลุมออกจึงเห็นปืน

ตัวตลอดเลยเหรอ"พีทถา

อร์ไซค์ค่ะ...เอาไว้ป้

เป็นใช่มั้ย..แล้วไม่

ญาตพกกับใช้ปืนค่ะ..แล้วปืน

นะ"พีทยิ้ม เธ

ทตามเดียร์มาทำ

มื้อ..เพื่อตอบแทนเรื่องขนมกับอา

ย่างที่ษาบอก เพราะไม่อยากจะมีเรื่องทะเลาะกั

ยร์หรอก..พี่พีทไปเลี้ยงข้าวพี

คนที่ทำขนมกับอาหารไม่ใช่ษาเสียหน่อย..หรือว่าเด

นพี่ชายคนหนึ่งเหมือนกับพี่ชัยนั่นแหละค่ะ..แล้วเดียร์ก็คิดว่าพี่พีทก็คงจะร

บพี่จริงๆ..แล้วพี่ไม่มีสิทธิ์ที่จะไปกินข้าวหรือทำอะไรกับคนอื่นได้เลยเหรอ..ถ้า

ทำอะไรผิด แค่ไปกินข้าวด้วยกัน พูดคุยหรือเจอกันบ้างพ

้วยนะคะ..งั้น..พี่พีทจะไปทานที่ร

่เดียร์เข้าใ

่ะ

์ขี่รถตามพ

สวมหมวกก่อนจะติดเครื่องรอ

ิ้มไปตลอดทาง ในที่สุดก็หาทางสน

รู้เพราะเคยตามเธอมาตอนที่ยังไม่ได้เจอก

นข้าวที่ร้านนี้มาตลอดเกือบๆจะ3ปีแล้ว นับตั้งแต่

งๆ เดียร์ขี่รถมาจอดข้างๆที่เขาจ

จักร้านนี้

เคยแวะมากินที่นี่..ก๋วยเตี๋ยวต้มยำที

อ..

าเดียร์..ก็เคยมา

จำของเดียร์เลยค่ะ..เดี

เข้าไปข้างใ

์จึงเดินเข้

์...สวัสดีจ

ันนี้คนแน่นเลยนะ

้ไง..แล้ววันนี้ทานเหมือน

หว้นั่นแหละถูกต้องแล้วค่ะ..เดี

คนนี้มากับเดี

ป้า"เด

ือนเดิมใช่มั

้าจำผมได้ด้วย

ยร์เลย..และมาทีไรก็สั่งเหมือนเดิมทุก

้นว่างมั้ย

อสักครู่นะ..เดี๋ย

ป้า"เด

ำพีทไปที่โต

โต๊ะนี้ตั้งอยู่ติดกับร

ิทกับป้าดีจ

วก็กินเหมือนเดิมมาเกือบ3ปีแล้

ยร์สั่ง...แสดงว่าเดียร์ชอบกิน

ากเท่าไหร่...แต่เดียร์ว่าอร่อยด

ากแล้ว..แถมรสชาติก็กลมก

ยำโบราณมาให้พีทกับเดียร์

ทานอะไรที่เหมือนกัน..เพราะเดียร์มาทานที่นี่จะ3ปีแล้ว..แต่ไม่เ

๋ยวต้มยำโบราณมานานแล้วคับ..แต่หากินยาก.

อบ..เชิญทานกันตามสบาย

"เดียร์ก