กอะไรมากนี่ ฉันบอกแกแล้วนี่นาว่าฉันคิดกับปริญแ

คนใหม่เข้ามาเกาะแกะ เพราะอยากตั้งใจเรียน ปริญจึงเป็นกันชนชั้นดี จนเธอหลงลืมไปเลยว่าควา

างพญาหิมะอย่างแกหลงรักได้ จะเป็นคนแบบไห

มีใครสักคนอยู่ข้างๆ เพื่อนจะได้ไม

สาว เธอถามมารดาเรื่องนี้ และคำตอบที่มารดาอธิบายให้ฟังนั้นชี้ชัดจนเธอเข้าใจแจ่มแจ๋ว จึงได้แต่รอ...แต่ก็ยังไม่เคยพบผู้ชายคนไหนที่ทำให้เธอหัวใจเต

น เอาป่ะ เพื่อโชคดีได้เบอร์โท

ี้เล่น แต่วันวาดคิดว่าเจ้าหล่อนเอาจริง เม

าจริ

ื่อ กาแฟนะยะหล่อน บาเร

คิดไม่ได้ว่า วันไหนมีเวลาว่างๆ จะต้องออกไปส่องร้านกาแฟร้านนั้นดูบ้าง เธอเคยเห็นแต่ตอนที่มันปิดแล้ว เพราะกว่าจะเคลียร์ร้

งกริ

ของผู้ชายผิวขาว สวมแว่นตากรอบสี่เหลี่ยมผืนผ้า ใบหน้าเขาชวนมองเชียวแหละ เพร

ิดไว้บ้างหรือเปล่าคะ ฟินจะได้แนะนำให้” งานขายต้องมาก่อนเมื่อมีลูกค้าเข

แค่เพียงผู้หญิงตรงหน้ายิ้มสดใสให้ กว่าที่เขาจะค

ป็นเจ้าของร้านเอ

าเอ่ยถาม เขามองหน้าเธอแ

... มีอะไรห

เคี้ยว วันวาดมองชายหนุ่มที่แต่งกายสะอาดสะอ้านตรงหน้า เธอหลุบเปลือกตาลง แล

จากเธอ สายตาของเขามองขนมขบเคี้ยวที่

รา เรียกเรียวก็ได้ครับ... ผมพึ่งเปิด

นี่ไงเจ้าของร้านตัวจริง ดูเขาสุขุมและจริง

สามอย่าง ให้คุณทำไปส่งที่ร้านทุ

ปของทางร้านคุณ มันจะได้ไม่เกร่อเกิน” เธอออกความเห็นเมื่อขนมอบมีเก

เปิด คิดไว้ในใจว่าสักวันจะเข้ามาเจรจา เพราะแค่กลิ่นที่ลอยฟ่องยังชวนกิน นับประสาอะไรกับรสชาติ คงไม่ต้องชิมให้

หลักๆ เลยขอเค้กวันละสองก้อ