กายของเขาร้อนขึ้นมาทุกครั้งที่มองมาที่เธอ กระโปรงนักศึกษาที่สั้นเหนือเข่า ร่นขึ้นอย่างไม่ตั้งใจ เผยให้เห็นเรียวขาสวย ทรวงอกที่ดันเสื้อออกมาทำให้เขาหายใจติดขัดไม่ทั่วท้อง ไม่มีสมาธิทำงาน อย่างจะทำอย

งข้างค่อยๆ ลืมขึ้นอย่างเชื่องช้า มองเพดานสูงชั่วครู่เพราะรู้สึกม

กของตัวเธองอย่างเผลอไผล รสชาติของการจูบที่เธอไม่เคยรู้จักม

งานของเขา และตอนนี้เธอก็ยังอยู่ห้องเดิม และเหมือนปรางค์รวีจะรู้ตัวว่ามีสายตาข

องวิตโตริโอนั่งมองตนอยู่ ชนิดที่ว่าตาไม่กระพริบ มองนิ่งนานตรงเนินอกคู่งามที่โผล่ล้นออกมา เนื่องจากกระดุมเสื้อชุดนัก

นปรางค์รสีลุกขึ้นยืน เดินตรงไปหยิบกระเ

ชิดเขา ทำงานร่วมกับเขา รับรองเธอต้องหัวใจวายเข้าสักวัน ดวงตาของเขาช่างร้อ

นนเหมือนเพื่อนคนอื่น ปรางค์รวีสับสนคิดอะไรไม่ออก อยากทำงานที่นี่ต่อก็อยากทำ หากแต่ใจไม่สู้ดีเอาเสียเลยเวลาที่

งค์ทำที่นี่หรอกค่ะ ปรางค์ป

นตรงมาหาร่างบางที่เริ่มสั่น เมื่อเขาก้าว

กัน เธอว่าฉัน

ื่อหนึ่งชั่วโมง ที่อยากจะจูบซ้ำๆ ให้หนำใจใบหน้าของเธอเพิ่มความแดงเป็นหล

อเปล่า” เขาถามซ้ำ เพราะเ

เธอไว้อยู่ในแจกันของเขาอีกคน เมื่อเขาเหงาจะได้หยิบดอกไม้ช่อนี้มาสูดดมให้ชื่นใจ เหมือนกับดอกไม้ดอกอื่นที่มีอยู่นับสิบดอก รอให้เขาไว้เลือกสรรตามต้องการ อีกนิดเดียวมือใหญ่จะทาบวางที่แก้มนวล หากแต่เสียงเ

ห้เจ้านายทราบ เธอปรายตามองหญิงสาวนักศึกษาที่ยืนก้มหน้านิ่ง ใบหน้าแดงซ่าน ตัวค่อนข้างสั่น เธอรู้จักนิสัยของเจ้านายหนุ่มดีว่

จะมาฝึกงานเป็นผู้ช่วยเธ

ถึงได้มีตำแหน่งผู้ช่วยเลขาขึ้นมา ทั้งที่ก่อนหน้านี้ไม่เคยมีด้วย

ค์รวีเงยหน้ามองผู้พูด ก่อนจะยิ้มตอบรั

มพ์จดหมายและพิมพ์เอกสารตามแต่ที่โสภาสั่ง ความอ่อนหวานแ

ที่พี่ทานประจำ อร่อยราคาไม่แพงด้วย” โสภาเอ่ยช