หญิงสาวรู้สึกอึดอัดใจเป็นอย่างมากที่นั่งเป็นอาหารตาของเพื่อ

าพูดกับเธอ ก่อนจะ

ะกินอาหารจานนี้เกิ

ู้ เอ่ยถามวิตโตริโอทันทีที่ร่

้าของบรรดาเพื่อนๆ ที่อยู่ร่วมโต๊ะ ไม่เชื่อคำพูดของเขา ไม่คา

นแล้วเสียอีก” ธีรยุทธ์พูดเสียงสูงอย่างไม่อยากเชื่อ เนื่องจากผู้หญิงที่อยู่ใกล้วิตโต

กนายว่าจริงไหม” น้ำเสียงและสีหน้าของผู้พูดเต็มไปด้วยความเจ้าเล่ห์ คืนนี้เป็นคืนที่เขาตั้งใจจะลิ้มลองอาหารหวานที่เก็บกักไว้มานานสองสัปดาห์ เขาไม่ชอบหักหาญน้ำใจผู้ห

ะ นายเบื่อเมื่อไหร่ฉันขอเซ้งต่

ละดูซื่อไม่เหมือนกับผู้หญิงที่ผ่านๆ มาของต

คู่ควง หญิงสาวคนนั้นจะตกเป็นอาหารหวานของเพื่อนเขาคืนสองคืน ก่อนจะปล่อยทิ้งไปอย่างไม่เห็นคุณค่า แต่ครั้งนี้ไม่เหมือ

บปี” เขาพูดเสียงเรียบ หากแววตานั้นไม่ได้เรียบดั่งคำพูดเลยแม้แ

่ต้องมาโยกโย้หรอก

คลายความตึงเครียด การสนทนายุติลงเ

กันเถอะคะ นี่ก

งคืน เรากลับกันเลยนะ” วิตโตริโอพูดเสียงคล้ายต

อบเอวบางอย่างแสดงความเป็นเจ้าของ ราวจะประกาศกลายๆ ให้

ร์ส” วิตโตริโอเอ่ยบอกปรางค์

เธอถามด้ว

ต่ปรางค์ต้องห

า มาปิดทับดวงตาทั้งสองข้างของเธอ ผูกปลายผ้าไว้ด้านหลังศีร

ิดตาด้วยค่

่ประคองเธอนั่งบนเบาะรถ “ผมจะพาปรางค์ไป

นรึเปล่า ปราง

พารถยนต์ออกจากจุดที่จอด มุ่งตรงไปยังสถา

็นหญิงสาวจะรู้ว่าทุกสิ่งอย่างที่เขาทำลงไปทั้งหมด ไม่ใช่เ

น้าบ้านหลังใหญ่หลังหนึ่ง ก่อนที่เจ้าของรถจะก้าวล

ิตโตริโอบอก ขณะที่มือใหญ่ป

ยากรู้ ตลอดทางที่นั่งรถมา ปรางค์รวีถามเ

ี้ทุกครั้งที่เธอถาม ยิ่งทำให้ปรางค์รวีอยาก

ลื่นมวนตัวกระทบเข้าหาฝั่ง ทำให้ปรางค์รวีรู้ว

ปรางค์มาทะ

อบเสียงนุ่ม ประคองร่างสมส่วนมาหยุดยืนก

็ค่อยๆ เปิดขึ้นอย่างเชื่องช้า จนสามารถมองเห็นตัวอ

วตามจังหวะ ทำให้ตัวอักษรที่เธอมองเห็นโดดเด่นมากยิ่งขึ้น ตามผืนทรายโรยด้วยกลีบดอกไม้นานาชนิดกระจายอยู่ไปทั่ว หญ