1
ปลายขาไปตอนไหนเธอไม่อาจรู้ได้ เนื่องจากสติที่เหลืออยู่เพียงน้อยนิดไม่ทำงา
เบาๆ ก่อนจะแทรกผ่านกลับดอกไม้ช่อหุบ ภัทรา