ปึง!

ะนอนในห้องน้ำ

วาโย กำลังรู้สึกได้ว่า เจ้าสาวหมาดๆ ของเขานั้น กำลังพยายามหล

วค่ะ เอ่อ...

ช้เวลาทำใจอยู่นานนับชั่วโมง ในการที่ต้องเผชิญหน้ากับเขาเพียงลำพัง ภ

ลีกหนี ครั้งหนึ่งเคยเจ็บปวดเพราะความรัก...พิษของมันนั้นรุนแรงถึงตาย แต่ยิ่

กับผู้ชาย ส่วนเธอนั้นไม่อาจปฏิเสธได้ เพราะสำนึกในบุญคุณของแม่เลี้ยงอยู่

จ แต่เธอกลับพยายามหลบ

จ่ายไปตั้งเยอะแล้ว รีบๆ ออกมาทำหน้าที่ห

งกับชาวูบไปชั่วขณะ ก่อนที่จะตัดสินใจเปิดประตูห้องน้ำ เธอต้องสูดลมหายใจเข้าปอดล

ด.

ออก เสียงกระแนะกร

อาบน้ำนะ เวลาแบบนี้...

มๆ กับปรายตาโลมเลียไปทั่วเรือนร่างอรชร ใบหน้าหวานเห่อ

าบน้ำเถอะค่ะ ฉันก็จะไ

ธอพยายามเดินเบี่ยงตัวหลบเขาออกจากห้องน้ำ

ล่ะ เราจะไม่มาต่อจากเม

อบประตูบานหนา ก่อนจะใช้สา

รุณาหลีกทาง

ทว่าโหนกแก้มกลับขึ้นสีระเรื่อ เมื่อหวนคิดถึงสัม

เขาทำเพียงแค่ไหวไหล่เล็กน้อย ราวกับว่าไ

น้าเธอนิ่ง “ถอดเสื้อให้หน่อยสิ” จู่ๆ

้นมองเขา ทว่าหัวคิ้วสวย

คำ มุกไหมเบิกตาโพลงด้วยความตกใจ ก่อนจะถูกคนตัวโตดันร่าง

อะไรเนี่

หรอ แหม...เรียกชื่อซะฉัน

ิ่มโลมเลียมายังทรวงอกอิ่มที่โผล่

าแดงซ่าน มือบางรีบยก

ฉันจนตัวสั่นแล้วนี่

ุมเม็ดบนของตัวเองอย่างเชื่องช้า สองเท้าพ

ะ เชิญคุณตามสบายด

ดเร็ว แต่ทว่ากลับช้ากว่าร่างสูง มุกไหมจึงถูก

าไปหน่อยเลยน่า...บอกแล้วไงว

นะ!” มุกไหมดีดดิ้นในอ้อมแขนแกร่ง สองมือเริ่มจิกข่ว

กให้ปล่อ

าถอดก็เคยกันมาละ แต่ก่อนทั้งขี่ ทั้ง ขะ โย—” พูดยัง

อย่า

บางออกจากปาก แต่ยิ่งสลัด เธอกลับกดเเน่นขึ้น กระทั่งจนเจ้าเล่ห์เปล

มุกไหมรีบสลัดมื

อีกหน่อยเธอจะต้องร้องขอมันแน่” เสียงเข้มกระซ

น” พูดจบลิ้นหนาก็ตวัดเลียใบหูเล็กๆ ของเธออย่างย

่อยนะ ปล่อย ปล่อยส

งหยิก ทั้งข่วน สองมือน้อยทุบตีเขา

่ไม่กี่ปี ทำเป็นสะดีดสะดิ้ง หรือว่าไอ้หน้า

ี๊

อตัวเริ่มสั่นระริก เธอจ้องหน้าเขาด้วยความผิดหวัง ไม่เคยคาดคิดมาก่อนว่าคน

ร่างสูงชะงักนิ่ง แววตาคมสลดวูบ แต่มันก็แค่เสี้ยวว

ู่ผัวแล้วยังไปหลอกผู้ชายคนอื่นอีก เหอะ...สุดท้ายเป็นยังไง! ซมซานกลับมาอยู่ดี ฉั

...........