่บ้านจัดสรร

ึก ตึ

าวผิวขาวดวงตากลมโตสูงประมาณหนึ่งร้อยหกสิบรวบผมเป็นห้างม้า มาในชุดบอด

ตอนที่เธอเดินออกจากลิฟต์กลิ่นน้ำหอมเย้ายวนที่เธอใช้มันยั

คร

ม่

ั่นสั

ูจ

กูเห็นก่อน

พลอยไพลินไม่ได้สนใจเสียงอะไรพวกนี้เลยเธอบิดยิ้ม

่ะฉันพลอ

ลย เดี๋ยวน้องพลอยไพลินรอพ

ค

ะมาสมัครเธอนั่งหลังตรงเข่าชิดหน้าตั้งอกผายไหล่ผึ่งแม้จะตื่นเต้นอยู่บ้างก็ตามแต่ถ้าได

อยไพลิน

บคุ

ร่

มาดมั่นเธอโปรยยิ้มให้เขาด้วยความดีใจแค่ดูก็รู้ว่าเธอกำลังเก็บอาก

านนท์พูดทักทายที่หั

้เหรอคะ ฉันบอก

วย ผมคงจะหลง

รค่ะ เดี๋

นเคยกับเธอเท่าไหร่แต่เขาก็จัดห้องได้ไม่ต่างจากที่ทำงานที่เธอเค

นั่งก

บคุ

ยบเฉยแม้หัวใจแกร่งจะเต้นแรงอยู่บ้างแต่

องคุณแล้วนะครับ ค

าตอนนี้เธอพักที่ไหน และไปสมัครเรียนที่

เมริกา เลยอยากหาที่

ที่เคลือบด้วยลิปสติกสีชมพูอ่อนอย่างสมวัย หัวสมองดันคิดไปต่างๆ นาๆ ห

าทั้งหมดที่คุณมีต

้มค่าลินก็ยินดียกเวลา

ลูกรู้ตัวไหมเนี่ย คำพูดต่อล้อต่อเถียงของเธอ

มาอยู่ที่นี่ละคร

เห็น สวยขนาดนี้ถ้าพูดว่ามาอยู่กับแฟนเดี๋ยวจะจัดการไม่ให้เหลือ

ขึ้นเป็นเชิงคำถามโดยที่ดวงตาคมยังจ

ีอะไรมารึเปล่า ท

ม่ใช่นะคะ

ผมรอฟั

กบ้านค่ะ แล้วลินก็เลย

กเนี่ย ชานนท์มองพลอยไพลินนิ่งเขาหยัดกายลุกขึ้นยืนจนเต็มความสูงเดินตรงมาหาเธอที่เก้าอี้นวมแล้วหมุนให้เธอหันกลับ

ินก็ไม่รู้จักใครที่นี่เลย ลินรู้จักแค่คนเดียวแต่คนนั้นเขาก็ แก่ สมองเลอะๆ

กระทบคราด แต่เขาเลือกที่จะเล่นใหญ่ใส่เธอก่อน โอเค ไม่เ

กลงคุณจะรับลินเข้าทำงานไหม ถ

ยัดกายลุกขึ้นยืนตั้งท่าจะเดินออกไปแต่ก็ถูกเขาคว้าข้อมือเ

ีหน้าให้เป็นปกติแล้วหันกลับไปมองที่ข้อมือของตัวเองเพื่อบอกให้เขาปล่อยทางสายต

เธอออกอย่างจำใจเขายืนพิงโต๊ะทำงา

ะรับลินทำ

ด้เธอรีบถอดเสื้อสูทที่ตั้งใจจะเอามาคืนชานนท์ทำให้ชานนท์ที่เห็นอย่างน

ลให้ร่างบางเซถลาเข้าหาแผงอกแกร่งของเขาเต็มๆ ชานนท์รีบเอาเสื้อสู

ตึก

ำ บรรยากาศให้ห้องเงียบงันราวกับไม่มีใครอยู่ ชานนท์มือสั่นเทาไม่รู้ว่าด้ว

...

อกจากภวังค์ และได้ยินอย่างชัดเจน ชายหนุ่มปล่อยมือออกจากร่างบางอย่า

กับกระชับสาบเสื้อสูทของเขาที่เพิ่งจะถูกเขาบ

นพรุ่งนี้เจ

็ดโมงครึ่งเธอยังไม่ตื่นเลยนะจะ

รรึเปล

่มี