าด้วยความประหลาดใจ นี่คุณ

เธอไม่ต้องกังวลใจไปนะ！ ถ้าคราวนี้เขากล้าออกไปเที่ยวกลางคืนไม่ยอมก

่คุณย่าบอกว่ารู้ ก็คือรู้ถึงความทุกข์ทรมานที่เธอเ

พูดขึ้นอย่างโกรธเคืองว่า “ดูทำสายตาเข้าสิ！ ทำไม ถ้าฉันจะเรียกแ

ามองไปทางเจียงโหรวพร้อมกับพูดข

ไมแกจะไ

ม่มีเหลนน่ารัก ๆ ให้ฉันเลยสักคน！ การอกตัญญูมีสามประเภท ซึ

หลินเอินเอินก็รีบเอื้อมมือ

แล้วก็กวาดสายตาม

านกลับมา พวกเธอก็เริ่มไปจัดเตรี

าเร็ว！ พวกเราไปกินข้าวกันเถอะ！ ถ้าเขาไม่อยากกินก

่งขึ้น เขาไม่ได้พูดอะไร แล้วก็

าวกับว่าหลินเอินเอินเป็นหลานสาวแท้ ๆ ของเธอเอ

วของตัวเองเป็นอย่างมาก มีการพูดคุยแ

หลายครั้ง จากนั้นก็มองไปที่เจียงโหรวแล้วก็พูดขึ้นว่า “ทำไมจ

วามสัมพันธ์นี้เอาไว้ให้ดี เจียงโหรวก็ยิ่งหงุดหงิดใจขึ้นมา แล้วเธอก็พูดขึ้นว่า “แกอยู่เป็นเพื่อนคนชราอย่างฉันบ้างไม่ได้เล

หาน “.

ต่อไป ไม่ได้ส่งเ

ขึ้นว่า “ไม่ว่ายังไงก็ตาม！ เอินเอินก็เป็นภรรยาของแกนะ！ แกควรจะรักเธอ ปกติแล้วแกก็มักจะไปที่โรงพ

มหลายเท่า “คุณย่า หลินโหยวชิงเธอคือ

อให้คนตาบอดมองยังดูรู้เลย

ว มองไปที่หลินเอ

้อมกับรอยยิ้มเย้ยหยัน เธอรู้ว่า

๋อมู่หานจะเข้าใจเธอผ

ิดแล้วท

้องเสียเลือดเส

ันสักหน่อย！ แกไปโรงพยาบาลทุกวันอย่างโจ่งแจ้งแบบนั้

กเม้มไว้แน่นจนเป็นเส้นตรง แต

ูกตำหนิตลอดเวลา เจียงโหรวพูดแ

มีความสุขอย่างอธิบายไม่ถูก เหมือนเธอระบา

กพัก หลินเอินเอินและป๋อมู่ห

ินเอินกลับรู้สึ

ร้างกันแล้ว เธอกับเขาจึงต้องแสร้ง

กับผู้ชายคนนี้เลยสักนิด ระหว่างทางที

้งสิ้น แต่เจียงโหรวก็ยังสั่งสอนเขาไม่หยุด “รีบไปเปิดประตูให้ภร