ตำหนัก

ึ้นบันไดหินทีละขั้น สายตามองตรงไปที่สิ่งก่อสร้างตาไม่กะพริบก่อนจะหยุดยืนมองมิก้าวเดินต่อไปอีก เมื่อเธอก

นไปได้ยังไงกันนี่... นี่เราฝันไปหรือเปล่า” เธอพู

ตำหนักจันทรามีอยู่จริงๆ สถานที่ที่เราฝันเห็นมาตลอดไม่น่าเชื่อว่าจะ

ะตู แลดูเก่าแก่แต่ยังคงสภาพดีอย่างไม่น่าเชื่อ เ

ใดนั

ะดุดเข้ากับอะไรบางอย่างที่อยู่บน

วคะมำลงกับพื้นพลันมีมือหนารวบเอวบางขอ

่ง ร่างน้อยๆ ห้อยศีรษะไปมาอยู่เช่นนั้นเกือ

แล้วเชียว” หญิงสาวพึมพำเบาๆ

ะนั่นเป็นเหตุให้ร่างอรชรหันกลับไปมองต้นเสียงที่พูดกับเธอทันทีเมื่อเจ้าหล่อนจดจำเสียงดังกล่าว

ณีย์เอ่ยสรรพนามของบุคค

ข้มของผู้ชายตรงหน้าอย่างตื่นตะลึงเมื่อได้เห็นใ

อกข้าสิ” เสียงที่แฝงเร้นด้วยอำนาจเอ่

ไม่เจ็บ... ไม่เจ็บเลยค่ะ”

าหนังเพื่อให้แน่ใจว่าเธอไม่ได้ฝันไป แ

ับ... คุณหนูชิงเชียง!!!” เสียงข

กลางอากาศในท่าคล้ายกำลังถูกประคองจากทาง

่งเสียงอุทานด้วยความตกใจพร้อมร่างระหงเซถลา

ระปอดกระแปดพร้อมกับร่างสันทัดของชายชรามาเห็

ดตรงดิ่งเข้าไปประคองร่างอรชรให

ร พื้นดินแถวนี้จึงไม่เรียบเตียนเหมือนเรือนฝั่งเหนือ ดูสิขอรับ หกล้มมีแผลถลอกหรือเปล่าก็ไม่รู้” คุ

ยงไหม เป็นผู้ชายตัวใหญ่ๆ สูงสักประมาณร้อยเก้าสิบน่าจ

คนงามทำให้ชายชราขมวดคิ้วขาว

งด้านนอกที่ล้อมบ้านตระกูลฟ่าน ปล่อยกระแสไฟฟ้าแรงสูงเพื่อป้องกันขโมยอยู่ตลอดเวลาทั้งกลางวันกลางคืน จะมีก็แค่บ่าวไพร่ที

อได้ยินชายชราที่คอยดูแลบ้านตระกูลฟ่านมา

ก!!!” ชิงเชียงค่อ

เราตาฝาดไปเองอีกแล้วอย่างนั้นเหรอ... ไม่สิก็เห็นชัดๆ เต

ำอยู่คนเดียวว่าตาฝาดแต่เห็นชัดๆ ฟังแล้วงง” ผู้สูงวัยถาม

บ่นให้กับตัวเองว่าคงตาฝาดเห็นอะไรก็เท่านั้นเองค่

พื้นดิน ปลายเท้าที่ห่อหุ้มด้วยรองเท้าผ้าใบสีขาวค่อยๆ กวาดดินและใบไม้ออก ก่อ

้และดินออกไปจนหมดจนเห็นชิ้นส่วนที่โผล่ขึ้นมาจากเหนื

างนั้นเหรอ” ครั้นคิดได้เช่นนั้น ดวงตากลมโตพลันเบิกกว้าง

บคุณหนู” ฟูหัวเอ่ยถามพร้อ

ยงค่ะคุณปู่ มีอะไรขุดไหมคะ... อยากรู้ว่ามันค

รอสักครู่ เดี๋ยวกระผมจะไปเอามาให้... แล้วอย่าเพิ่งเดินไปไหนนะขอรับ เดี๋ย

ะไม่เดินไปไหนเลยค่ะ จะรออยู่ตรง

มลุกขึ้นยืน พลางรีบก้าวเดินกลับไปทางเด

กพื้นดิน พลางใช้มือเรียวค่อยๆ เกลี่ยดินบริเวณน

้าตาคล้ายมังกรเลย” ดวงตากลมโตจดๆ จ

ก็กลับมาพร้อมกับเสียมยาวและเสียมสั้นอย่

้ก่อนขอรับ... เดี๋ยวเศษดินจะเปื้อนเ

พลางถอยออกมายืนห่างๆ เฝ้ามองคุณปู่ฟูหัวใช้เสียมย

ห็นสิ่งที่คล้ายเครื่องปั้นดินเผามีลวดลายสลักเป็นมังกร รูปร่างคล้ายระฆังซึ่งทำมาจาก

สียงของหญิงสาวและชายชราเอ

่... แปลกจัง” หญิงสาวพึมพำออกมาเบาๆ มือเรียวสวยค่อยๆ ยื่นไป

ยโบราณมากกว่าจะใช้เป็นฮวงจุ้ยนะขอรับ” ชายชราเอ่ยแสดงความคิดเห็นออกมาจ

ังเกตทิศทางลมแทนที่จะใช้เป็นฮวงจุ้ยล่ะคะ แล้วรู้ได้ยังไง

ยิ้มออกมาบางๆ เมื่อคุณ

ละ ถ้ายุคก่อนรวมแผ่นดินเครื่องใช้มักจะทำจากดินเผา ไม้ เปลือกหอย ทองแดงและทอง จากที่สังเกตกระดิ่งลมนี้ทำมาจากดินเผาแกะสลักลวดลายเป็นมั

่างละเอียดของคุณปู่ทำ

ิ้นนี้เลยเหรอคะ เท่ากับว่ากระดิ่งลมที่อยู่ในมือของช

ึ้นลงติดๆ กันเป็นการยอมรับ

ามสะอาดและจะได้นำไปเก็บไว้ในห้องวัตถุโบราณที่เรือนตะวันออก”

งสาวเบี่ยงตัวหนีอย่า

ความสะอาดเดี๋ยวจะทำเอง ศึกษาเสร็จแล้วจะเอามาคืนให้ค่ะ อยากรู้ว่าลวด

ล้วเมื่อไรก็บอกได้เลยตลอดเวลา จะได้ให้เด็กๆ ลงบันทึกในรายกา

ว่าภายในบริเวณนี้ขุดเจอของโบราณอยู่บ่อยๆ อย่างนั

แต่ถ้านับรวมระยะเวลาอันยาว นานที่ผ่านมา ก

งคอมองทันทีครั้นมีความ

ดนี้ น่าแปลกมากเลยนะคะที่รักษามาได้นับรุ่นต

ิญาณเอาไว้เมื่อถูกมอบหมายให้เป็นผู้นำ เป็นสิ่งที่ชาวจีนทุกคนยึดถือและปฏิบัติมาอย

กันเมื่อเธอเข้าใจในสิ่งที่ผู้อาวุโสต

อยังขอรับ จะได้โทรบอกให้บ่าวไพร่จัดอาหารกลางวัน

่เพียงครู่ ก่อนจะนึกอะไรขึ้นมาได

เดินกลับไปกลับมา นั่งทานกับพื้นในที่ร่มๆ และชมดอกโบตั๋นไปด้วย คงจะฟินน่าดูเลย” หญิ

นูอยู่คนเดียวสักครู่นะ เดี๋ยวจะเดินกลับไปดูความเรียบร้อยไม่เกินครึ่

บคุณค่ะคุณปู่” หญิงสาว

ปทางบ้านฝั่งทางทิศเหนือเพื่อเตรียมอาหารกลางวันโดย

า ก่อนจะมองเลยไปตรงชายคาประตูที่มีชานยื่นออกมา พร้อมสังเกตเห็นมีไม้

นกระดิ่งลมเพื่อสังเกตทิศทางลมและยังเสริมเป็นฮวงจุ้ยที่ดีให้กับบ้านอ

ตะขอซึ่งยื่นออกมาจากชายคาของประตูโดยไม่รู้เลยว่าเป็นตำแหน่

ทัน

ว!!!!” สายลมอ่อนๆ

งกริ๊ง! กรุ๊งกริ

าะหูขึ้นมาทันใด และรวมไปถึงกลิ่นหอมรัญจวนของเหล่าดอกโบตั๋นพลันฟุ้งกระจายตลบอบอวลขึ้นมาทันที พร้อมกับไอขาวคล้าย

ูตรงหน้าตำหนักเมื่อครู่

ตรงหน้าที่ปิดตายมาเป็น

ๆ ที่กงฟูหัวบอกว่าไม่สามารถเปิดออกได้มานานมากแล้ว เบื้องหน้าประตูเปิดออ

่ะ สภาพแบบนี้มีคนอยู่ชัดๆ และต้องคอยดูแลทำความสะอาดอยู่ตล

รณีประตูพาร่างงามแทรกสายหมอกที่กำลังปกคลุมไปทั่วบริเวณเข้าไปข้

กแรงคิดถึงของบุรุษในอดีตกาลและทุกสิ่งทุกอย่างที่เคยดำรงอยู่ในอดีตและในปัจจุบันได้กลับมาอยู่ใ

งเชี