บ่นพึมพำ ก่อนจะหันกลับไปมองร่างของหญิงช

ึงกับล้มลงไปกองกับพื้นเลยเหรอวะเนี่ย”ไป๋หลันฮวาบ่นพึมพ

อเปล่า”หวังเหล่ยรีบเข้า

นอย่างแรงเลยนะ”เธอบอกพร้อมรีบลุกขึ้นยืนพลางตรงเข้าไปประคองร่างหญิงชราท

็บตรงไหนหรือเปล่า”หญิงสาวถามกลับ

่ถูกชายหนุ่มหญิงสาวช่วยกันประคองขึ้นมานั้นนางพ

พ่อหนุ่ม ขอบใจมากนะที่ช่วยคนแก่”

อย่างแรงเยอะมากด้วยชนกันเมื่อครู่ที่ผ่านมา รู้อะไรไหมหนูล

้ว ต้องรีบไปแล้ว!ต้องรีบแล้ว!ขอบใจมากนะแม่หนูจากนี้ไปขอให้โชคดี ได้พบก

างรีบร้อนท่ามกลางความแ

๋หลันฮวาหันไปถามเพื่อนสนิท ก่อนจะหยุดชะงักครั้นหันกลับมามองห

้าหรือช็อปอะไรที่พอจะให้แวะเข้ากลางทางได้เลยนี่หว่า แล้วหายไปได้อย่างไงกัน นายเห็นคุณยายคน

ไปตั้งแต่เมื่อไรเหมือนกัน”กล่าวพร้อมกวาดสายตาไปทั่วบริเวณก่อนจะเดินตรงไปทางขวาพร้อมก้มลงเก็

กระเด็นไปซะไกลไลย”กล่าวพร้อมยื่นส่ง

พราะจำได้ว่า กระเป๋าเป้ที่เธอสะพายหลังมาด้วยนั้นไ

ตัวฉันนะเว้ย ไม่ได้กระเด็นไปไกลถึงขนาดนั้น อีกอย่

่เหมือนกับใบนี้เปี๊ยบเลย ถ้ากระเป๋าใบนี้ไม่ใช่ของแกแล้วจะเป็นข

มงุนงงระคนสงสัย พลางเอื้อมมือไปรับกระเป๋าอีกใบที่อยู่มือของห

นฮวากล่าวออกมาทันใดพร้อมส่งเสียงกรีดร้องอ

ม.เกิดอะไรขึ้น!”หวังเหล่

กได้คือเจ้าสิ่งนี้!”หญิงสาวกล่าวพร้อมยกหนังสือนิยายที่ยังไม่ทันแกะซีล

่อกี้ยังเห็นยืนมึนๆอึนๆอยู่เลย แต่ตอนนี้ดันมาบอกว่ามีของที่อยากได้อยู่ในกระเป๋าใบนี้ แล้วนี่อะไรยืนยิ้มน้อย

้ควงปืน ควงมีดตีหน้ายักษ์อยู่ตลอดเวลาหรือไง ว่าแต่หนังสือเล่มนี่ทำไมเก่าจัง”กล่าวพร้อมจับหนังสือ

งเหล่ยที่ยืนมองเพื่อนสนิทกำลัง

ปคืนแกอย่างนั้นหรือไง ถึงยืนใจเย็นอ่านหนังสืออยู่ได้ ถามจริงม

่ล่วงรู้ว่าใครจะไปที่ไหนอะไรอย่างไงหรืออย่างไร แต่ที่แน่ๆ กระเป๋าใบนี้มีนิยายเล่มจบที่ฉันจะได้เอาไปไว้อ่านเล่น

ังเหล่ยกล่าวพร้อมยืนมองเพื่อนสาวแก

ยากเห็นและอยากอ่านละสิท่า แกมันพวกหนอนหนังสือบ้าอ่านนิยาย

พรสโซ่เข้มๆ มาให้ด้วยอย่างละหนึ่

วพร้อมกันแบบนี้”หวังเหล่ยกล่าวพร้อมหันกลับไปสำรวจบริเวณโดยรอบ

พลิกหน้าหนังสือที่อยู่ในมือของเธอขณ

อเลยว่าไม่ต้องดิ้นรนไปถึงหอสมุดแห่งชาติก็ดันมาเจอหนังสือที่ต้องการจะอ่านด้วยความบังเอิญ ไหนๆ ดูสิ ในนี้

ร่วงหล่นลงมาจากหนังสือตกมา

.ไม่ใช่สิเหมือนกระดองเต่าต่างหาก มีคำจารึกเอาไ

ึกที่อยู่ในกระดองเต่าได้อย่างชัดเจน พร้อมค่อยๆ อ่านจารึ

ารึกโบราณจากกระดองเต่านั้นออกมา กลุ่มควันขาวมิรู้มาจากแห่งหนใดปรากฏขึ้นมาโดยพลัน ล่องลอยมาจากที่ใดก็มิ

ทัน

อมเป้ที่เธอกอดเอาไว้แนบอกและกระเป๋าใบน้อยที่ถืออยู่ในมือ หญิงสาวไม่

องเต่าจารึกคาถาศักดิ์สิทธิ์เมื่อ 3000 ปีก่อน