ัวเล็กที่ซุกซน ข้าใช้เวลาอยู่นานหลายสิบปี กว่าพวกเขาจะยอมเชื่อฟัง แต่ดูเ

หากแต่ใครจะรู้ว่าแท้จริงแล้ว มู่เฉิงหนิงรู้สึกเจ็บปวดมากมายเพียงใด นา

ฉิงหนิงหันกลับมา พบใบหน้าของศิษย์คนเล็ก เต็มไ

ันสัญญากับข้าได้ฤาไม่” สิ้นเสียงของหนิงเอ๋อ เจ้าสำนักใจหายวาบ จำใจเดินเข้ามาหาศ

ะเป็นเด็กดื้อเหมือนตอนอยู่กับอาจารย์ไม่ได้อีก” มู่

จารย์” เจ้าสำนักได้ยิน

้ดี ด้านบนมีธรรมเนียมมากมาย เจ้าต้องเรียนรู้ที่จะอยู่อย่างมี

งชะตา ข้าไม่อยากไป” หนิงเอ๋อโผเข้ากอดเจ้

่งสัญญาณบาง อย่างอนุญาตให้เขาพาศิษย์ทั้งหมดไป ไม่นานนักแสงจาก

ะไรเกิดขึ้น มีเพียงเสียงน้ำตกที่ดังมาจากด้านหลัง จากหุบเขาที่เคยมีเ

นั่นคือความรู้สึกเดียวที่นางแสดงออก ก่อนจะหั

กส่งทุกคนไปยังสถานที่ต่าง ๆ จนครบ เหลือเพียงหนิงเอ๋อศิษย์น้องเล็กคนสุดท้าย ที่เทพแห่ง

แรกที่ข้าเห็น จนถึงวันนี้ก็เนิ่นนานเกินสิบวันแล้ว”

้ไปสอบถามท่านเทพแห่งชะตา แต่ก็ยากนักที่จะเปิดปากเขาไ

จ้าทั้งหมดอย่าได้คาดคั้นเขาเลย ปล่อยให้ทุ

กระจายฟุ้งทั่วบริเวณ ไม่ต่างจากคำร่ำลือ ว่าแดนสวรรค์สวยงามกว่าสถานที่ใดในใต้หล้า เ

่งสวรรค์ช่างงดงามเช่นนี้ หากอาจารย์ข้ามาเห็น นางต้องชอบมากแน่ ๆ” แววตาใสเป็นประกายมอ

นับจากแดนสวรรค์ถือกำเนิด และครั้งนี้จะเป็นครั้งสุดท้ายด้วยเช่นกัน” หนิงเอ๋อได้

ี่งดงามออกปานนี้” แววตาสงสัยของหญิงสาวที่เ