แล้ว

กให้พจีจำเรียงละสายตาที่กำลังมองอ

ีบหันกลับไปมองภาพบนท้องถนน ที่สายตามองเรื่อย

น ไปตามถนน มองเห็นหน้าตาไม่ชัดคมนัก เพราะอยู่ห่างออกไ

มประหลาดใจ ไม่ได้อยู่ที่รูปร่างหน้า

ตามออกมาจากโรงแรม ที่หนุ่มสาวเดินออกม

ระมาณ หนุ่มสาวหยุด เขาหยุด หนุ่มสาวออกเดิน เข

จคิดมากไปเอง ที่คิดว่าชาย

มาจากโรงแรมเดียวกัน ตามชายคนที่ตา

ลับไปจากสายตาเพียงชั่วครู่

ี่เดินตามชายคนแรก เหมือนกำลังเล่นงูกินหาง โดยมีชายหนุ่มหญิงสาวเป็น

ล้วหลบแวบเข้าร้านข้างทาง ที่มีแผงขายหนังสืออยู่หน้าร้าน ข้างใ

อยู่สักระยะหนึ่ง ก็ออกเดินตามชายทั้งสอง แล้

กันสองคน อาจพักที่โรงแรมฝั่งตรงข้าม และออกมาเดินเล่น เผอิญว่าหล่อนมองอยู่พอดี

ะกิดใจว่า ภาพที่เห็น ไม่ใช่เกิดจากความบังเอิญของคนสามชุ

นึกถึงภาพที่เห็นเมื่อสักครู่ แต่พอไขกุญแจเข้าห

ี่มันอะ

ตัวหล่อนออกจะสั่นนิดๆ ความประหลาดใจ ตกใจ มีมากพอกัน เมื่อม

ไปข้างนอก หล่อนไม่ได้เปิดกระเป๋าเสื้อผ้าทิ้งไว้ด้วยซ้ำ แต่ขณะนี้ เสื้อผ้

ขวดน้ำหอมแบบพกพา และอื่นๆ ที่แยกออกมาจากกระเป๋าเดินทางใบใหญ่ เพื่อสะดวกในการหยิบใช้

ึงอยู่อย่างนั้นเป็นหลายนาที แ

องมีค่าไว้ในกระเป๋าเสื้อผ้า หรือกระเป๋าถ

ต่มุ่งไปที่โทรศัพท์บนโต๊ะเล็กข้างเตียง ต่อลงไปที่เคาน์เตอร์ ซึ

รมขึ้นมานั้น พจีจำเรียงก็ฉ

งหล่อน ไม่น่าจะมีเจตนาแค่ลักขโมยสิ

า แต่นี่เล่นเล่นโยนเสื้อผ้าข้าวของกระจายเกลื่อน และยังกรีดก

ที่อุตส่าห์เสี่ยงเข้ามาแล้วไม่

เห็นสภาพภายในห้อง ก็พูดไม่ออก พากันยื

ไรขึ้นค

้นมาไว้บนห้องแล้วกลับลงไป จากนั้นก็ออกไปข้างนอก เพิ่งกลับเข้ามา แต่ถ้าคิดว่าทั้งหมดนี้จะเป็นฝีฉันเอง ทำไปเพื่ออะไรก็ตาม เช็คจากพน

คิดหรอกครับว่าจะ

่ของทางโรง

ด “ฉันขอบอกว่าไม่คิดจะเรียกร้องค่าเสียหาย ถึงแม

อมา ผู้จัดการโร

ันว่าไม่เคยมีเรื่องแบบนี้เกิดขึ้นมาก่อน และก็ไม่เคยปรากฏว่า

คนครับ ระบบรักษาความปลอดภ

วัยหนุ่มใ

เรียง

นสร้างสถานการณ์ข

... ค