ล้า และพยายามขยับหนีอะไรสักอย่างที่มายุ่มย่ามวุ่นวายกับเนื้อตัวของตน แต่ก็เหมือนว่าเธอจะขยั

ป้าสร้อย วีวี่ขอนอนอีกน

ีขึ้นร

่ออีกนิดน้า..” หญิงสาวตอบอย่า

บลุกไปอาบน้ำอาบท่าแล้วห

คร.. ทำ

องของใครคนหนึ่งเท้าลงมาบนที่นอนนุ่มคร่อมร่างของเธอไว้ ดวงตางามค่อยๆ มอ

ณธั

กจากที่นอนได้แ

้างแทบถลน และจากประสาทสัมผัสของเธอนั้นรับรู้ได้

ายแมงหวี่ รึไข้ขึ

า แต่สมองของเธอก็ยังไม่ทำงานทันท่วงทีอย

ณธั

ด้แค่คำนี้รึ

ทำอะไรในห้

ข้ ฉันก็เลยมาดูแลเธ

ไป นอนหลับๆ ตื่นๆ กึ่งหลับกึ่งตื่นเหมือนฝันว่ามีคนเอายามาให้ แต่เธอจำ

แล้วคุณท

่ยนเสื้อผ้าให้ จากนั้นก็

วกันนี่นะ” ธีธัชไม่ตอ

อล่ะ” ใบหน้านวลแดงก่ำมองเขาอย

... เธอเป็น

ตาเหลือกไม่อยากเชื

้าฉันแล้ว เธอก็ยังกอดฉันไว้ทั้

พูด ไม่อยากฟั

ธออายมากไปกว่านี้จึงลุกขึ้นแต่โดยดี และเมื่อร่างสูงใหญ่ลุกไปยืนข้างเตียง วีรนุชก็ต้องรีบปิด

.” และเธอก็ได้ยินเสียงหัวเราะชอบอก

ว่าเมื่อคืนเรา

อ๊ายยยย... เอาผ้าห่ม

เธอใช้คลุมร่างกายอยู่ออกไปเหมือนแกล้ง... ส่ว