ล้วก็รู้สึกได้ถึงความเสียใจ น้ำตาค่อยๆ ไหลเอ่อท้นเบ้า

ารลูกจ

กขึ้นยืนแล้วหันหลัง ยกมือขึ้นปาดน้ำตาออกอย

เล่นแล้วเดินเข้

้าน่

ดงสุก

สัย ก่อนจะหลุดคำพู

้องไห้ทำ

ือขึ้นลูบผมของลูกชายวัย 3 ขวบ แล้วบอกเส

ล้วคุณแม่ร้อ

รสูดลมหายใจเข้าปอดช้าๆ ลึกๆ แล้วย่อตัวนั

น้องหนึ่งคำถาม แม

ลับเธอกลับมา พร้อมพรมองไปยังด้านนอก ก่อนจะยิ้มฝื

เราย้ายไปอยู่ที่

ี่มีคลองใ

้องจำได้ด้

รึ่งหนึ่ง เมื่อแสนรักของเธอจำบ้านสวน

น้องอย

ู่กับคุณตาคุณยายนะลูก

ดงานอีกแล

ศาสตร์ติดงาน

กลียดผู้ชายมักมาก และนอกใจ แต่ลูกไม่ใช่ที่ระบายอารมณ์ด้านลบ

บสั้นๆ กับลูก

งง่ายมาตั้งแต่ไหนแต่ไรแล้ว หลังจากที่เธอบอกลูกแล

รือนหอของเธอ

ของเธอเป็นเจ้าของ แต่อะไรที่ไม่ใช่ของขอ

ะโอนชื่อเขากลั

ำรวยมากมายและก็ไม่ได้ยากไร้ยากจน เธอหาเงินใ

ต่อไปก็ได้ แต่หลายสิ่งหลา

ของตัวเอง บ้านสวนที่เธอบอกลูกเ

หอที่รัฐศาสตร์ซื้อเอาไว้

งงานใหม่กับผู้หญิงคนอื่น เธอก็คิดว่าไม่