ดึงแขนปรเมศชวนเข้าบ้านอย่างอารมณ์เสียเ

าไปก

เลี้

าไม่ได้สนใจคนด้านข้างจริงๆ ตอนนี้กำลังจดจ่อกับเด็กสาวที่มีหน้าตาคล้ายคนรัก

าอย่างไร้เยื่อใย ปรเมศกำลังแสดงออกว่าเขาไม่รักเธอต่อหน้าเด็กเจ้าขา หายใจตีแรงขึ้นด้ว

ือไหว้แต่ทว่ายังก้มหน้าไม่กล้าสบตาพ่อเลี้ยง เขากำลังดุเธอทางสายตา คนตัวเล็ก

มยื้อแขนตัวเองกลับมาแ

่งกว่ากาวตราช้าง จากนั้นร่างเล็กก็ปลิวว่อนไปตามแรงดึงขอ

งสั่นและเริ่มกลัวพ่อเลี้

็นอ

เนื้อตัวสั่นเทารุนแรงขึ้น

วฉัน

องมือน้อยๆ กุมกันแน่นสั่นกลัวต่อหน้าปรเมศ คนมองถอนหายใจกับอ

มศให้เหตุผลแบบนั้นและเขาก็คิดแบบนั้นจริงๆ ช่วงนี้อากาศเปลี่ยนแปลงบ่อย เดี๋ยวหนาวเดี๋ยวร้อนเดี๋ยว

...

าฉันจะ

จะคิดจริงๆ กลัวว่าพ่อเลี้ยงหน้ามืดตามัวมาจากเมื่อสักครู่

วเท้าขึ้นไปก่อนแล้วรีบเดินให้ทิ้งช่วงห่างพ่อเลี้ยง ท

ีขึ้นอีกระลอกพ่อเลี้ยงกำลังหน้ามืดตามัวแน่ๆ เจ้าขาไม่ฟังเสียง

็ย่ำเร็วขึ้น จากนั้นร่างเล็กก็ถูกค

ไปมาเมื่อถูกหิ้วจนตัวลอยสูงเท้าไม่ติดพื

ียบ

มือหนาแนบปิดปากกั

วววว

ไร่ที่รายล้อมไปด้วยต้นไม้ขนาดใหญ่และกระทำเรื่องอย่างว่า พยายามส่งเส

้าขาใบหน้าร้อนผ่าวแทบสิ้นสติ อีกทั้งยังส่ายห

กว้างเต็มดวง เกล็ดสะท้อนกับแสงพระจันทร์เป็นทางยาวขนาดใหญ่ ง

ง

้าเขาตกใจตื่นจะ

่ามีคนจ้องรอให้มันรีบผ่านไป หลังบางยังคงแนบอยู่ระหว่างแผงอกหนาของพ่อเลี้ยง อัตราการเต้นของหัวใจคนอายุมากกว่ากระหน่

ันพื้นแต่ทว่าอ้อมแขนแกร่งยังรัดเอวบางไม

ังไม

ยามแกะอ้อมกอดนั้นออกก็ถูกรัดแ

เลี้

วเบา ความวาบหวิวทำขนอ่อนบน

ชื่อคนอื่น เจ้าขาหันหน้ามองคนสูงกว่าอย่างงุนงงเมื่อกี้เขาเรียกใคร แต่เหมือ

ออะไรไปมากกว่านี้ แม้ส่วนลึกในใจจะรู้สึกมากมายทว่าก็

...

ิ่งเข้าที่พัก ฉันจะยืนมองจน

ความเร็วพอประมาณในท่ามกลางดวงตาสีรัตติกาลที่มองไม่ให้

ในใจและยังยืนอยู่ตรงนั้นไม่ไปไหน ดวงตาสีน้ำตาลอ่อนมองลอดผ่านหน้าต่างมองพ่