เฮ้

นที่เธอมียังไงก็รวมกับเปมิกาไม่ถึงที่

ดจมูกหน่อยคิ้วบางได้รูปตาคมเหมือนลูกแมวผิวขาวอมชมพูผมหยักศก

ทำงานหาเงินเรียนแฟชั่นด้วยกันจบมาก็ช่วยกันออกแบบเสื้อผ้าขายและติดตามเป็นคนช

แลโลมาหลานสาวของเปมิกาอีกอย่างแบรนด์เสื้อผาที่พวกเธอทำก็ค่อ

บเธอหน่อยได

า...เอ่อ.

เดินแบบโชว์เครื่องเพชรวันนี้เข้ามาขอคุยกับเปมิกาทำเอานางแบบสาวตกใจพอสมควรไม

งคนเดียวของตระการเจ้าของแบรนด์จิวเวอรี่ยักษ์ใหญ่ที่จัดงานในวันนี้แถมยังเป

นนี้เป้าหมายของเธอที่ต้องการก็คือที่ดินผืนงามของตระกูลทักษา

เทศไทยกับภูมิไทว่ากันว่าใต้ผืนดินแห่งนั้นมีแร่อัญมณีมากมายที่มูลค่าประเมิณไม่ได้หากพ

เธอเห็นจะเป็นเปมิกาหลังจากที่เธอดูนางแบบเดินแบบในงานมีเปมิกาที่ดูสะดุดตาเธอที่สุดแถ

มิไทให้ได้เร็วที่สุดและตะล่อมให้เขานั้นยอมขายที่ให้

วก็ไม่คิดจะปฏิเสธอรนิชาแม้แต่น้อยด้วยเห็นเม็ดเงินมันล่อตาล่อใจ

นึ่งเพราะมัวแต่นั่งคุยกับอรนิชาพักใหญ่ถึ

ำจริงห

ามเปมิกาให้แน่ใจอีกรอบว่าเพ

ืม

พราะหากงานนี้สำเร็จโดยเร็วเท่าไรเท่ากับว่าเ

ะทำจริงๆฉันช

ใจนะ

านนี้ให้สำเร็จเธอเป็นเพื่อนที่ร่วมทุกขร่วมสุขกันม

เป็นคนที่ดูแลสุขภาพมาตั้งแต่สมัยสาวๆทิพย์เกสรเดินเข้ามาหาหลานชายเธอในห้องทำงานเพื่อจะถามไถ

งานที่นี่ทุกว

่บริษัทไม่ได้

ก่อนจะลุกขึ้นไปกดอหอมอย่างเ

จรจาขอซื้อที่ตรงนั

อเคยซื้อไว้เมื่อนานมาแล้วตอนนี้มีคนอยากได้มากพอสมควรเธอคิดว่า

่ยอมขายอยู่แล้วเราไม่ไ

าะบริษัทไม่มีอะไรน่าห่วงแต่เพรา

ผมถูกทุกอย่างอ

้งยิ้มร่าเพราะไม่มีอะไรที

ได้กลับไปที่กรุงเทพเพราะตั้งใจว่าจะ

ิไทอย่างไรและตอนนี้ทั้งสองสาวก็นั่งกุมขมับหนึงด้วยข้อมูลของภูมิไทนั้นน้อยเสียเหลือเกินแถมใบหน้าค่

า...เฮ้อเค้าท่าจะโลกส่วนตัวสูงม๊ากกกก...จริงๆนะข้อมูลถึงได้มีน้อยนิดเสียเ

งานนี้จะเป็นงานยา

ะเทศตั้งแต่เด็ก.

ีน้อยนิดวนไปวนมาก่อนจะหั

อ่านอี

ตรงหน้าตนเพื่ออ่านข้อมูลจา

ลาเป็นประจำโอ้ย..ย่าชื่ออะไรก็ไม่มีข้อมูล...เออดาว..แกว่าถ้

.ฉันคิดอะ

้าไปที่เกาะนั้นได้อย่างไรแล้วเรื่อง