ของหรือว่าฆ่าคนตา

อว่าไม่เห็นนะ นินึกไม่ออกค่ะ

่ะ ตกลงทำห

ัวเองไม่สมควรเสนอหน้าเข้าไปค่ะ” นิยาดาพยายามอธิบ

็นอะไร

คนคนนั้นอาจจะสำคัญมาก เธอกลายเ

อบสอดรู

นิไม่ใช่ค

มีงานรอให้ทำอีกเยอะ” มาเรียตัดบท พร้อมจะเดินจากไป แต่ก็ไม่วายหันมากำราบหญิงแปลก

์พวกนั้นตัวเป็นๆ แต่เสียงคำรามและดวงตาสีแด

ป็นมาเฟียเหรอคะ

เขาเปิดบ่อนกาสิโน เธอค

าชีวิตรอดท่า

ดลง ขนมปังแข็งๆ นั่นดีกว่าหัวมันเผาเป็นไหนๆ ถึงมันจะแข็งไปสักหน่อยแต่ก็อร่อยไม่ใช่เล่น เนื้อสัตว

รยาไส้ และรู้จักคนเหล่านั้นดี เธอโตมาในบ้านเด็กกำพร้า ถูกอัปเปหิออกจากที่นั่นตอนที่มีอายุครบสิบแปดปีเต็ม ขนาดพยายามย

างว้างก็ยังไม่

เลย ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าค

ยู่ข้างๆ แต่นั่นก็ไม่สามารถบ่งชี้ได้ว่

หยิบไม้เสียบขนมปังอิงกับไอร้อนของก

ากหาข้อมูลของคนที่จับตัวเธอมาสักหน่อย การรู้เขารู้เรา อาจช่วยให้เธอมีทางรอด แต่

้าพ่อบ่อนการพนัน

บนั้น นิยาดาไม่ทันคิดหน้าคิดหลัง เธอตอบตกลงทันทีที่นายจ้างยื่นข้อเสนอให้ ที่ตั้งใจไว้หลังได้เงินก้อนนี้ เธอคงมีเงินทุนสำหรับเปิดร้านขายของเล็กๆ สักร

ไงต่อ เธอไม่ชอบการรอแบบนี้เลย ผู้ชายคนนั้นจะเอายังไงก็ไม่ทำสักที หากต้อง

วันที่สอง สภาพตัวเองตอนนี้คงมอมแมมน่าดู จะให้ทำยังไงได้ ถู

ทำอะไรสุ่มเสี่ยงเช่นนั้นได้ ครั้นจะออกไปอาบน้ำตอนกลางคืน สภาพอากาศก็ไ