ั้นเข้าไปให้ใกล้เจ้าร่างดำโดด

้านั่นอ

ะไรสักครู่ มัน

ม่วยีให้มากเข้า และอยู่ให้พ้นจากรัศมีของโซ่เหล็กนั้นด้วย เมื่อเข้า

ู่ในนี้มากี่วันแล้ว รู้เพียงว่า นางรู้แล้วว่า

ปล้างตัวที่ตาน

ตัวบนแท่นหินประจำตำแหน่ง ช่วงเวลานี้นับ

านั่นไถลต

และนางก็ต้องรีบชะงักขาที่กำลังจะก้าวไปหาต้นโม่วยีเมื่อเห็นว่าร่างด

วิ่งไปคว้าต้นโม่วยีในทันที

ากเย็

เร่งรีบสุดชีวิต ออกแรงดึงจนสุดกำลัง หากเป็นเวลาที่เข้ามาในนี้ตั้งแต่ทีแรก นางคงเหลือเรี่ยวแ

นมีรอยแยกแตกมากยิ่งขึ้น เจ้าต้นนั้นจึงค่อยๆ หลุดออกมา นางกระเด็นไปยังอีกทิศทา

ี่ฮวนกำสมุนไพรในมือของนางแน่น หันหลังแล้วถลาไปด้านหลัง พร้อมก

นไม่เคยเต้นแร

ำร่างนั้น และแล้วนางก็หนีพ้น มี่ฮวนยืนติดอยู่กับหินตรงขอบถ้ำพ

พำด้วยรอยยิ้ม น้ำเสียงฟังให้ดีออก

ช่างน่าสงส

ทำให้นางเหนื่อย มี่ฮวนเฝ้าคอยจังหวะเช่นนี้อยู่ห

ีเสียงบางอย่างถูกปลดปล่อย มี่ฮวนใจหาย นางหันกลับไปมองที่ด้าน

สงสารตัวเองเ

หัวเราะในลำคอ พร้อมกับที่

พร้อมกับถูกพาเข้าไปอยู่ที

เจ้า เจ้า

งทึ้งเสื้อผ้าออกจนหมดกาย ตามติดด้วยฝ่ามือร้อนราวไฟรุกรา