มีงานทำอารม

“เธอๆ เธอชื่ออะไรเหรอ ฉันชื่อพบูนะ” พบูสะกิดส

สาหัสขนาดไหน” เกศแก้วตอบเสียงขุ่น เธอทำงานเป็นสาวเสิร์ฟอย

ฉันทำงานหนักกว่านี้อีก แค่อยู่ท

วางแผนมาก่อ

ด้นะ ความจริงฉันไม่มีเวลาว่างหรอก ฉันต้องทำมาหากิน ว่าแต่ ค่าแรงที

คงไม่ใช่นัก

เป็นแบบนั้นเหร

บลูกค้าเชียวนะ ผู้ชายฝรั่งกับผู้ชายไทยไม่ต่างกันหรอกค่ะ” พ

บใช้หน้าตาเป็นใบเบิกทางอยู่แล้ว ไม่

วค่ะ จะเรียกเกศ

้องก่อนดีกว่า ฉันต้องรีบเอาเอกสารมายื่น ถ้าลุงคนนั้นเปลี่ยนใจฉันคงเสียดายแย่เลย” พบูทรงตัวลุกขึ้นยืน

็นคุณตักมาตั้งเยอะไม่คิดว่าคุณจะกินจนหม

ยรู้คุณค่าของข้าวทุ

ใจพบูตลอด เธอไม่ใช่คนสุรุ่ยส

เกศยอมทำงานหนักเพื

นแต่ก็ยังมีพ่อมีแม่ แต่ฉันไม

หวงหรอกค่ะ หากคุณจะใช้พ่อกับแม่ของเกศแทนพ่อแม่ของ

านที่นี่นานๆ จนมีโอกาสได

ปย์เก่ง คืนๆ หนึ่งหากถูกใจพวกเขา ได้กันเป็นหมื่นเลยนะคะ เกศน่ะอยาก

...ถ้าฉันได้ทิ

่งคุณเคยอยู่บาร์น้

นเดอร์ได้ไม่นาน ลูกค้าชีกอทำให้ต่อมความอดทนเธอขาดผึ่ง พบู

เธอจะได้ซื้อของอร่อยๆ กลับไปฝากพ่อกับแม่”

เรือลำนี้เต็มไปด้วยผู้หญิงสาวสวยหน้าตาดี แต่ผู้หญิงเหล่านี้อาเชอ

กระแทกแก้วบรั่นดีแรงๆ ตะแคงตัวถามค

แต่เมื่อสามสิบนาทีก่อนแล้วคร

จากสายตามาพักใหญ่แล้ว ท่าทางของเธอชวนให้ติดตาม

้หญิงของมันหรือไงวะ

งคือหนุ่มหล่อหน้าตาดีผิวขาวซีดแต่กระเป๋าหนัก เกือบหนึ่งชั่วโมงที่อีริคเป