ะบัดมือออกตกอ
งเกตเห็นว่าซงยุ่นยุ
้นมาอย่างระมัดระวังว่า “
ลาแวบหนึ่ง “คุณมีเวลา
ย “..
ะไรก็ไม่รู้ เขาทำให้อาคารให