ายามเยอ

ยใจพรืดใหญ่อย

องพวกนายฉันเสร็จธุร

องทำให้ผู้หญิงคนนี้ขยาดไม่กล้ามาที่นี่อีกเลยครั้งก่

บคุณ

ห้องทำงานของคนเป็นนายไปด้วยยังมีงา

อก

าฝากคุณเส

น้าระรื่นทั้งหอบหิ้ว

้ทำงานเคยมาที่นี่สามสี่ครั้งเพราะสุรีพรต้องการให้ทั้งคู่ได้เจอกันหากตกหลุมรักกันโชติกาจะได้ช่วยพาชาติเสือใ

ม่อยา

้งยังเอนตัวนอนลงบนโซฟาท

ทั้งที่ยังไม่

ชายหนุ่มยังพยายามพูดคุยด้วยน้ำเสียงอ

งไว้ตร

้เท้าชี้ไป

าทกับโชหน่อ

่าเขาแค่ปากร้ายไม่คิดว่าเข

อให้เ

ั่งตวัดหางตามองหญิง

ณเส

ี่เสียมารยาทใส่ขนาดนี้ครั้งแรกก็เริ่ม

ก็แล้วแต่ฉันไม่ต้องการและเธอถ้าไม่อยากถูกหม

บึ้งตึงสะดุ้งเฮือกแต่ก็ยังพยายามทำใจดีสู้เสือ

ก็แค

์หุ่นนาฬิกาทรายลอยหน้

นทำ

ย่างรวดเร็วก่อนที่จะเอื้อมมือหนาไปด้านหลังควักมีดพกป

ยยยย..ไ

ียงด่าทออีกฝ่ายอย่างโมโหที่ไม่ให้เกียรติเธอแล้วยังกล้าจะเ

ึ่

งบ้างทั้งส่งผู้หญิงมาไม่ขาดเพื่อจะจับคู่ให้เขาและหมายจะให้เขากลับบ้านแต่เขารู้ทันและไม่ได้ส

านกำลังสะอื้นให้ไล่คนรักของตนที่มาง้องอนที่หน้าบ้านร่างบางพยา

ยทราย

ูปจมูกเล็กเป็นสันปากกระจับอมชมพูเรือนผมดกดำเงางามสยายถึงกลางหลังตัวเล็กบอบบางผิวขาวอมชมพูตามฉบับสาวชาวเห

าะเขาต้องเตรียมตัวแต่งงานกับพริมาผู้หญิงข้างบ้

พี่ยังรักทรา

ะเขายังรักเธอเกินกว่าที่จะ

ารเองแทนพ่อแล้วด้วยเขาคบกับทรายแก้วมาได้สองปีแต่ตอนนี้เขาต้องเตรียมตัวแต่งงานเพราะเกิด

กับทรายเลยไปดูแล

อไม่อยากให้คนอื่นนินทาเอาได้ว่าเธอยุ่งเกี่ยวกับค

ักพรีมวันนั

ิงเพียงแค่วันนั้นมันเป็นเรื่องผิดพล

คะ...กลับไปเถอะค่ะทร

ด้ตั้งใจแต่เขาก็มีหน้าที่ที่จะต้องรับผิดชอบพริมาและลูกที่กำลังจะเกิดมาหากเขายังคบกับเธออยู่เขาจะให้เธออยู่ใน

ววันหลังพ

ังเดินไปขับรถกลับแต่โดยดีแม้นวันนี้เขาง้อ

นรัง

ารถกูกลับมาคืนแล

มยรถของเขาไปเมื่อคืนสภาพเสธฐาตอนนี้หน้าเขียวช้ำบวม

ด้ไงก็ให้คนใ

งมาคืนคนตรงหน้าไม่ได้เพราะเอาไปใ

ยมเป็นศพนอนเฝ้

เขาชักปืนออกมาจ่อหัวของเสธฐาด้วยสีหน้าแววตาเรียบเฉยบ

รผมเลยนะผม

ลัวตายจึงกล้าเอ่ยปากเสนอข้อต่อรองกับอีกฝ่