ในครอบครัวฉัน ไม่ว่าจะกรอบรูปบานเล็กๆ ที่แขวนอยู่ข้างบันไดทางเดินขึ้นชั้น

านหลังรถยนต์ ฉันจะจำความอบอุ่นใ

ญแจบ้านในมือของพ่อ ตอนที่พ่อหย่อนใส่มือชายผู้นั้น น้ำตาฉันไหลออก

่หลับตาเอนตัวพิงพนักเบาะตั้งแต่เปิดประตูรถยน

ี่วางอยู่ข้างตัว

้วไหม!!” เสียงพี่ชายฉันโวยล

ม่บอกว่าเอาจริง พี่ชายฉันเลยลดท่า

ยนต์ดังแข่งกับน้ำตาของฉันที่ไหลปรี่ออกมาอีกครั้ง ฉ

ิ่งๆ ยื่นอะไร

้า ตอนที่พี่ชายแบมือ น้ำ

รื่องแกล้งร

จะเอื้อมมือไปหยิบอมยิ้มอันให

งกระซิกๆ ของเธอน่ารำค

ดใส่ปากทันที เสียงสูดจมูกของฉันคงทำให้พี่ชายใจร้ายรำคาญอีก กระดาษทิชชูขยุ้มใ

ขยุ้มนั้นมาและ

กอดหมอนอิงเอนตัวพิงเบาะ ความหวานจากอมยิ้มแผ่อยู่ในอ

ุตรชายที่หลับสนิ

คงเพราะวัยที่ห่างกัน แถมเมฆาเข้าสู่ช่วงวัยรุ่นแล้ว เขาเลยวางตัวไม่ถูกกับน้

ิ์แล้ว”

าก เพราะเมฆากำลังอยู่ในวัยหัวเลี้ยวหัวต่อ นางพยายามวางต

ดิม คนที่รับผลกระทบมากที่สุดค

ตรสาวดีขึ้น รสาแพ้ฝุ่นอย่างหนัก อาการเบื้องต้นคือผืนขึ้นทั้งตัว จาก

มาที่ทำให้เก

แต่แล้ว พ่อก็เปรยขึ้นมาลอยๆ ตอนที่ฉันตื่นมาสักพักและกำลังมองข้างทางด้วยความสนใจ ฉันไม่ค่อยได้เห็นต้นไม้ใบหญ้าเยอะขน

ังลูก” ฉันผุดลุกขึ้นนั่ง เกาะพนัก

หมคะพ่อ รสาเ

องคันนั่นไหม?” แม่ชี้ไปที่ไกลๆ มีรถบรรทุกคันใหญ่จอดอยู่บนพื้น

เขารู้ได้ยังไงว่ามาถูกที่