า

อกหูฉันเรื่องเรียนหาว่าฉันไม่เจียมตัวเป็นคนใช้แต่อยากเรียนสูงๆ ทุกคนหาว่าฉันทะเยออทะยานซึ่งฉันไม่เคยจะมีความคิดอะไรแบบนั้นเลยฉันเพียงแค่อยากเรียนให้สูงที่สุดเท่าที่มีโอกาสได้เรียน แต่ตอนนี้มีเรื่องคุณอิฐเพิ่มเข้ามาอีกซึ่งฉันก็ทำใจไว้แล้วว่าจะต

งห้องมึงคงจะเห็นแล้วสินะว่าคุณอ

บฉันด้วยน้ำเสียงเยาะเย้ย ซึ่งฉันก็ไม่ได้ตอบ

" สมใจได้ทีก็พูดกับป้าจิตทำให้ป้าจิตหันมมองหน้าฉันด้วยความไม่พอใ

ยมันจะได้เป็นหลานสะ

อิฐคงจะเอ

่เจียมตั

่นำผักเข้าตู้เย็นโดยที่ไม่ได้มองหน้าใครเลยสักคนเพราะฉันไม่

อไปรออ่อยคุณ

ล้เวลาคุณอิฐกับคุณ

ไม่เจ

ยวแบบนี้เพราะฉันไม่ต้องได้ยินเสียงค่อนแคะดูถูกกัน ฉันไม่รู้ว่าเมื่อไหร่ที

นนั้นฉันดีใจมากที่จะได้เรียนสูงๆ อย่างที่ใจหวัง แต่พอทุกคนรู้ว่าคุณท่านจะส่งเสียฉันให้เรียนจบปริญญาก็ทำให้ทุกคนไม่พอใจเพราะฉันก็เป็นแ

ณท่านเรียกให้ไปพบฉันก็รีบวางงานที่ทำตรงหน้าลงทันทีและเดินออกจากห้องไปโดยที่ไม่ได้ปิดประตูเพราะคิดว่าคงไม่มีใครเข้าไปเพราะห้องฉันมันไ

ว่าฉันสามารถที่จะขอทุนเรียนฟรีจากมหาลัยได้เพราะผลการเรียนของฉันอยู่ในระดับที่ดีมาก นั่นมันทำให้ฉันเริ่มมีความหวังอีกครั้งที

ณท่

ะไรส

นห้องของนารีค่ะ" ฉันมองสมุดในมือของสมใ

ันทำไมในเมื่อม

่องน่าไม่อายที่นารีเขียน

ไม่อาย...เ

ท่านจะอ่านเองหรือให้

นคนไปหยิบสมุดเล่มนั้นคืนมา ฉันเดินก้มหน้าเพื่อจะหยิบสมุดเล่มน

ี่พิื้นทันทีเพราะตอนนี้สมุดเล่มนั้นมันอยู่ในมือของ

าขอสมุดเล่ม

่งฉันง

อยากได้สมุดเล่มนั้

วคุณอิฐจะรู้ว่านังนารีมั

อร้องค่ะ" ฉันอ้อนวอนคุณอิ

ะมันเกี่ยวกับฉัน" คุณอิฐย

ั้นมันเขียนอะไร" คุณ

๊ยบจะอ่านทุกตัวไม

........

ม้จะเป็นเพียงการแอ

าตอบแทนหรอกนะคะ นารู้ตั

บ นาขอให้คุณอิฐสอ

ิบปี นาขอให้คุณอิฐสุขภาพแ

นเรื่องราวที่ฉันเขียนเองกับมือรีบเดินไ

ดกลับคืนมาแต่ฉันสู้แรงของสมใจกับเจ

ียมกะลาหัว แกแอบรั

ยงมาลงตรงหน้าของฉัน ไม่ต้องเดาก็รู้ว่าเป็นฝีมือของใคร ฉันรีบเก็บสมุดที่ขาดทั้งสองส่วนขึ้นมากอดไว้ทันทีโดยที่ยังไม่ได้เงยหน้าขึ้นไปมอง ฉันไม่

ที่รับรู้เหตุการณ์ทั้งหมด ท่านไม่ได้ว่า

ไม่เจียมตัวไปแอบรักคุณอิ

รอกนะ ปู่ไม่ได้จะตำหนิหรื

งจมอยู่กับความทุกข์ใจ เพราะฉันไม่รู้ว่าจากนี้ต่อไปฉันจะสู้ห