อุ้มรักสามีไร้ใจ

ศัยอยู่ ปีนี้นางมีอายุแปดสิบปี ทว่าร่างกายยังแข็งแรง ลุกเดินได้โดยไม่ต้องมีใครช่วยพยุงหรือใช้เครื่องทุ่นแรง โดยเฉพาะฝีปาก ยังกล้าแข็งไ

ราวเจ็ดคนนั่งล้อมรอบ ใบหน้าทุกคนเกลื่อนด้วยรอยยิ้มแห่งค

จโบกทับจิตใจจนมันสูงเสียดฟ้า แล้วดูเหมือนว่า ความรู้สึกทั้งหลายจะสูงขึ้นเรื่อย ๆ หญ

ดาปรายตามองหลานสาวแสนชังแ

โน้นมารอรับแล้ว อย่าพิรี้พิไรเล

ู้สึกว่าเป็นการเสือไสไล่ส่งมากกว่า

น้ำชาขึ้นมาจิบ ไม่มีใครกล่าวคำใด มีแต่ความหมางเมิน ไม่เห็นกุลธิรัตน์อยู่ในสายตา กุลธิรัตน์ยกมื

ดให้ทั่วบ้านด้วยนะ ตัวเสนียดไปแล้ว ฉันไม่

ตาที่ไม่เคยห่างใบหน้าสาว มันหลังรินมาตลอดนับตั้งแต่หล่อนเกิดมา ยี่สิบเจ็ดปี เป็นเวลาอันยาวนานมาก กุลธิรัตน์

น์หวังเช

ดือน

ครื่อง หลังจากจัดสำรับเรียบร้อย คนทำอาหารปลีกตัวออกมานอกห้องทานอาหาร เพื่อทำอี

นั้นคือ..

ปทำงาน ทางเดียวคือ หล่อนเตรียมให้เขาทุกคู่ นำมาเรียงไว้หน้าประตูบ้าน เขาอยากใส่คู่ใด สุดแต่ใ

รัว ช้อยไม่ได้เดินตัวเปล่าเข้ามา หล่อนถือชา

เช้าจ้ะช้อย” กุ

าแฟค่ะ บอกว่าไม

จทำอาหารจะเสียใจมากกว่านี้ ความที่กุลธิรัตน์ทำอาหารให้คนในบ้านกิน มักจะถูกติหรือต่อว่าอาหาร

ใส่กล่องใบเล็ก หล่อนไม่สนใจอาหารที่ยังกินไม่หมด เดินออกจากประตูด้านหลังครัว เดินตามทางไปยังหน้าประตูบ้าน แล้วนั่งค

หน่อยเลย” รัตนพรพูดกับพี่ชายที่กินข้าวต้มไปเพีย

ดีตอบกลับ “แกกินอร่อยก็กินไป

ยังหมางเมิน ระวังเถอะเมียจะหนีไปม

ห้ล้านนึงกับทองคำอีกยี่สิบบาทด้วย” ธ

งมันแบบนี้ไม่ได้นะ อย่างน้อยก็ให้มัน

ยกลับส่งกุลธิรัตน์มาให้ เดือนดาวโกรธมากเพราะไม่เป็นไปตามข้อตกลง ทว่าพอลัดดาตอบกลับม

ลกกับหลานสาวของฉัน ก็ลูกหมีไงหลาน

ัวอัปมงคลต่อตระกูล อาจถึงขั้นทำให้ล่มจม นำพาความวิบัติมาให้ ช่วงเวลานั้นอนงค์ตั้งครรภ์ได้ห้าเดือน และมีการ อัลตร้าซาวด์เพื่อระบุเพศ ทว่าทารกในครรภ์หนีบ