ในขณะที่เซิ่งเกอกำลังฟังเพลงอันไพเราะจากฟลอร์เต้นรำอยู่ เธอก็ชิมช็อกโกแลตมูสที่ทำโดยเชฟใหญ่ระดับเจ็ดดาวที่เชิญมาจากฝรั่งเศสอยู่ที่โต๊ะอาหารไปด้วย

ทันใดนั้นฝ่ามือใหญ่ ๆ ของผู้ชายคนหนึ่งก็พุ่งเข้ามาในสายตาเธอ

“คุณผู้หญิง ไม่ทราบว่าคนตระกูลเฟิงอย่างผมจะมีเกียรติพอที่จะเชิญคุณไปเต้นรำด้วยได้ไหม？”

เธอเงยหน้าขึ้น มองไปตามมือที่ยื่นมา แล้วก็เห็นใบหน้าที่เย็นชาเหมือนเดิมไม่เปลี่ยนแปลงของเฟิงหยุนเหนียน ทำให้ความอยากอาหารของเธอหายไปทันที

ดวงตาทั้งสี่ประสานกัน