ลู่ฮัวงั้นเหรอ？

เฟิงหยุนเหนียนขมวดคิ้ว แล้วก็พูดขึ้นมาด้วยน้ำเสียงเย็นชาว่า “หาต่อไป ส่งคนไปสืบลู่ฮัวด้วย ถ้าหาเจอแล้วรีบรายงานให้ฉันทราบทันที”

“ครับ”

หลิวเหนียนพยักหน้า แต่สีหน้าของเขากลับดูไม่พอใจอย่างเห็นได้ชัด

เมื่อเห็นว่าเขายังยืนอยู่ข้าง ๆ ไม่ไปไหน เฟิงหยุนเหนียนจึงถามขึ้นมาด้วยความสงสัยว่า “ทำไมยังไม่ออกไปอีก？ มีอะไรจะพูดอีกเหรอไง？”

หลิวเหนียนอ้ำอึ้งอยู่พักหนึ่ง เขารู้อยู่แก่ใจว่าจะต้องทำให้เจ้านายของเขาไม่พอใจแน่ ๆ แต่เขาก็ยังอดกลั้นเอาไว้ไม่ได้

“ยิ่งนับวันผมก็ยิ่งเไม่เข้าใจท่านประธานมากขึ้นทุกที เห็น ๆ อยู่ว่าพวกคุณหย่ากันไปแล้ว แต่คุณก็ยังห่วงใยอดีตภรรยาของคุณ แล้วคุณก็เพิกเฉยต่อคุณหนูมู่ซึ่งเป็นคนที่คุณจะควรใส่ใจมากกว่า สรุปแล้วคุณคิดยังไงกันแน่ครับ？”