้าใจว่าเกิดอะไรขึ้น เหตุใดพ

่วร้ายเช่นนี้ได้อย่างไร เมื่

งใดบ้างหรือไม่ เจ้ามันโง่เง่า” หลันเหมยต

รู้สึกว่าเรื่องนี้พี่สาวเป็นฝ่ายท

กันหนักมาก จนพวกน้องสาวและ

นห่วงพี่หลันเหมยมาก ไม่เข้าใจว่าทำไมท่านพ่อถึงได้ลงโทษรุนแรงเช่นนี้ แต่ก็ไม่ก

ที่สองสาวทะเลาะกันแย่งสามี ทั้งที่ยังไม่ได้แต่งงาน ท่านพ่อท่านแม่กลัวว่าฝ่ายพ่อค้าวาณิชจะไม่อยากแต่งง

ั้งยังแอบเอาตำราที่พี่สาวชอบอ่านไปให้ด้วย พอครบ 3 วัน 3 คืนพี่สาวก็แอบมาขอ

กป้องเจ้าได้ ทั้งยังทำให้ท่านพ่อโกรธ

วหมายถึงสิ่งใด แต่รู้สึกว่าพี่

ษพี่ ข้าเองก็ต้องขอโทษด้วยเช่

กกว่า” หลันเหมยเหมือนจะพูดกับตัวเองมากกว่าจะพูดกับเส

าจื่อรักเจ้ามาก รัก

้วยหรือไม่ เสี่ยวเหออึกอักไม่รู้จะพูดตอบอย่างไร พอนึกถึงจูบนั้นก็ใจเต้นตึกตัก หน้าแด

าสาวให้เอง เจ้าคิดให้ดีๆ รีบตัดสินใจก่อนที่ทุกอย่างจะสาย

ูดไม่ออก น

ึงจะรู้ดีว่าเป็นไปไม่ได้ ถ้าถูกเจอ ท่านพ่อต้องโกรธมากแน่ เป็นก

อคิดดูก่อน และพี่สาวก็ยอมให้สี่ยวเหอได้มีเวลาคิด แต่ก็ยังย้ำว่าให

กับจื่อรั่วในห้องของสาวใช้ เพราะอย่างน้อยจื่อรั่วก็เป็นคน

างทีคุณหนูใหญ่อาจจะอยากแต่งง

ความแปลกประหลาดของพี่สาวในพักหลังนี้ ก็เหมือนจะเป็นไปได้ ไม่มีเหตุผลอ

นินทา มันไม่ใช่เรื่องหน้าอับอายหรือเจ้าคะ ท่านลองคิดดู คนเราถึงจะเคยเป็นคนดีเพียงใด แต่เพื่อผลประโยชน์บางอย่าง บาง

หญ่ แต่เรื่องนี้คุณหนูรองต้องคิ

ัวเองก็ยินดีให้พี่สาวได้แต่งงาน อย่างน้อยเมื่อท่านพ่อท่านแม่รู้ก็คงโกรธและเสียใจมาก อย่า

ี่ยวเหอคิดว่าจะเห็นพี่หลันเหมยดีใจ แต่กลับเห็นใบหน้าที่เต็มไปด้วยความกลัดกลุ้มใจ และรอยยิ้มที่บ่งบอกว่าพยายา

นนี้แย่งชิงว่าที่สามีของน้องสาวมา เสี่ยวเหอสรุปเอาเองและรู้สึกดีใจที่พี่สาวไม่ไ

ุกชาติภพมาให้เสี่ยวเหอ ขอให้นางโชคดี ได้อยู่กับต้าจื่

ใส่ชุดของพี่สาวออกไปคนเดียว และออกไปเจอกับบ่าวร้านน้ำชาที่ทางเข้าหมู่บ้าน พี่สาวแอบจ่ายเงินให้บ่าวของร้านน้ำชาเพื่อให้ช่วยพาเสี่ยวเหอไปเจอชิงถิงที่นอกห

อย่างเห็นได้ชัด แม้ใบหน้าจะไม่มีรอยยิ้ม แต่นัยน์ตากลับเจิดจ้าอย่างที่นางไม

ียกว่าสนิทกันมากกว่าผู้ชายคนอื่นๆ ในหมู่บ้านมากนัก แต่ก็ไม่เคยใกล้ชิดขนาดเนื้อแนบเนื้อ ถึงแม้จะมีเสื้อผ้ากั้นอยู่ก็เถอะ คว