นตรงตามเวลาที่ฮูหยินของตนเองนัดหมายไว้ บรรดาคนงานนั้นเขาก็ปล่อยให้กลับบ้านไปได้เลยโดยไม่ต้องทำ

บวิ่งเข้าไปหาสองพี่น้องบ้านซุนที่กำลังนั่งอยู่ในห้องโถง

ปไหน” หลี่อ้ายเอ่ยดุบุตรชายเบา ๆ อย่างเป็นห่ว

งอี้หมิงทำหน้างอ เขาอยากทำตัวเป็นเด็กสักวันหลังจากที่ต้องแบกรับภาระไว้มากม

นี้พวกข้าก็ยืนอยู่ตรงนี้แล้วเช่นไรเล่า

ี่ยวงานเทศกาลเลยนะ ข้าตื่นเต้นเป็นที่สุด ข้ารู้สึก

น้ำเสียงตื่นเต้นและหน้าขึ้

ที่สุด เพราะตั้งแต่จางอี้หมิงเข้ามาในชีวิตเข

ความดีใจที่ตอนนี้พี่ชายหมิงเย่คุ

ลายสิ่งหลายอย่างเพื่อให้พี่ชายหมิงเ

ีหรือที่บรรดาเหล่าผู้ใหญ่จะไม่พึงใจ พวกเขา

รัวซุนไปยังห้องพักและแนะนำห้องต่าง ๆ กันดีหรือไม่”

งตัวให้เรียบร้อยเถิ

ร็จแล้วพวกเราจะได้ออกไปเที่ยวงา

บ/เจ้

ว้ด้วยเล่า” ตู้จินเหม

่ะ” นางหูเป

ินได้เตรียมไว้ให้แล้ว ก่อนที่ครอบครัวจางจะเอ่ยแนะนำส่วนต่าง ๆ ของเรือนให

ุใดจึงได้งดงา

ชมพี่สาวคนสวยของตนเองไม่ได้ ด้วยเพราะซูลี่นั้นเมื่อได้สว

็นครอบครัวหลิน ครอบครัวจาง และครอบครัวซุน พวกเขาทุกคนต่างสวมชุดใหม่

กินอาหารเลิศรสมากมายเช่นนี้มาก่อน แต่จางอี้เทากลับบอกว่าไม่ต้องเกรงใจ เนื่องจากเป็นความต้องการของเถ้าแก่หลินไ

พียงแค่สวมเสื้อผ้าชุดใหม่เท่านั้น” ซุนซูลี่เอ่ยออกมาเสียงเบาด้วยความเขินอาย ถึงแม

งเย่ คืนนี้ข้าว่าคงมีคุณชายหลายคนเมียงมองพี่สาวของข้าเป็นแน่

ซุนหมิงเย่ผงกหัวหงึกหงั

ฏิเสธอีกรอบแต่ก็ได้หลี่อ้ายเอ่ยขึ้นมาเสียก่

์กับเย่เอ๋อร์ต้องคอยเป็นองครักษ์ให้ท่านพี่ลี่เอ๋อร์ อย่าให้คุณชายท่านไหนมาวอแวพี่สาวของลูก ๆ ดีหรือไม

รียงกันเมื่อได้ยินคำว่าจะอดไปเที่ยว ทำเอาพวก

เวลาออกไปเที่ยวงานเทศกาลในเมืองไห่ถังซึ่งเด็กทั้งสามคนต่างมิเคยได้เที่ยวงานเช่นนี้เลยส

พี่ซูลี่กับพี่หมิงเย่จะไปเดินเที่ยวกับท่านปู่ถงและท่านย่าเองขอรับ พวกท่านคิดว่าดีหรือไม่ขอรับ” จางอี้หมิงเสนอความเห็นเพราะอยากให้ท่

จับคู่ท่านปู่ถงกับท่านย่าของเขาต่างหากเ

นซุนถงจะช่วยดูแลเด็ก ๆ ให้

ื้ออย่าซน เชื่อฟังท่านย่ากับท่านปู่ถงด้วยเข้าใจหรือไม่” จ

ะ ถุงนี้ย่าใหญ่ให้เจ้าเก็บไว้ซื้อขนมกิน” ตู้จินเหมยเรียกจางอี้หมิ

อรับท่าน

ับ/เจ้าค่ะ

านซุนเอ่ยขอบคุณพลาง

ใจของแต่ละคน ท่านปู่ถง ท่านย่าหู และเด็กทั้งสามคนต่างเริ่มต้นด้วยการชมการแสด

งูตัวใหญ่มาก พี่หมิ

ชาติของอานนท์ ชีวิตความเป็นเด็กของเขามีแต่ความขาดแคลน การออกมาเที่ยวเล่นเช่นนี้หาได้มีไม่จะเอาความสุน

ฉะนั้นเขาก็จะขอเก็บเกี่ยวความสุขในวัยเด็กท

หญ่นั่นสิ เจ้าไม่กลัวมันกัดเจ้าหรือไร”

” จางอี้หมิงตอบพี่สาวอย่างร่าเริงหาได้มีความกลัวแม้แต่น้อย เขารู้อยู่แล้วว่างูตัวใหญ่นั้น

ก็เป็นห่วงเจ้าเช่นกัน” นางหูเห็นหลานชายเข้าไปดูงูตัวใหญ่

สมควรดูถูกความเป็นห่วงของคนท

็นทางโน้นมีการแสดงอยู่ เหตุใดพวกท่านไม่ไปรับชมเล่าขอรับ ข้า พี่ซูลี่และพี่หมิงเย่จะเดินเล่นอยู่แถวนี้

่วงเจ้า หากเกิดเรื่องอันใด

นลาดตระเวนอยู่เต็มไปหมด หากโจรคิดจะปล้นคงเป็นโจรที่โ

ยู่แถวนี้แหละเจ้าค่ะ ตรงนี้มีผู้คนพลุกพล่านคงยากที่จะเกิดเหตุร้าย อีกอย่างน้องชายหมิงก็ออกจะเป็นเด็กที่ฉลาดเช่

ือ” นางหูเอ่ยถา

่ะ” ซูลี่ตอบด้วยน้ำเส

้าต้องการสิ่งใดก็ไปตามหาข้าได้ที่นั้น ลี่เอ๋อร์ ดูแลน้องชายใ

หากมีโจรเข้ามาก็คงเป็นโจรที่โง่ที่สุดดังเช่นที

้อยหลังท่านปู่ถงและท่านย่าหู นางเองก

าหูกับท่านปู่ออกไปเช่นนี้ เจ้ามีแผนจ

ห้ทำตามที่เขาบอกด้วย ซึ่งพี่สาวคนสวยก็ทำตามแต่

สิขอรับ พี่ซูลี่กับพี่หมิงเ

ุนออกจากงาน พวกเขาเดินตรงไปทางริมแม่น้ำ

่า ข้ากลัวนะ” หมิงเย่เอ่ยถามน้องชายพลางหยุด

ท่านพี่เห็นต้นไม้ใหญ่ตรงนั้นหรือไม่ นั่นแหละคือที่ที่เราจะ

ถือตะเกียงซึ่งเป็นสินค้าที่ได้จากการทำน้ำมันจากล

ถอะ ตรงนี้ไม่มีคนเลย ข้ากลัวนะหมิงหมิงน้อย” หมิงเย่ที่เห็

กำลังจะบอกให้พี่ชายสบายใจและคลายความกังวล

ปล่อย

้านหลัง เด็กสาวจึงรีบเอี้ยวตัวหันไปมองแล้วก็ต้องตกใจออกม

นค้ามาถึงมือโดยไม่ต้องออกแรง ข้านึกว่

เดียวไม่เพียงพอให้มองเห็นใบหน้าหรือรูปร่างของอีกฝ่ายได้อย่างชั

ซุนซูลี่ร้องออกมาอีกครั้งด้วยค

ข้านะ” ซุนหมิงเย

่ขวบปี คาดว่าคงขายได้ราคาดีเป็นแน่ ท่านเห็นด้วยหรือไม่พี่ใหญ่” ชายคนเดิมเอ่ยขึ้นอี

หารมาเจอเข้าเสียก่อน” ชายร่างเล็กนั่นเอ่ยเสียงเข้ม ทำให้

งไห้ออกมาเสียงดัง นางตัวสั่น

พี่สาวตนเองไว้อย่างลืมความกลัวใด ๆ ทั้งสิ้น ส่งผลให้ชา

ติได้ เขาเอ่ยเรียกชา

การเงิน พวกข้ามีให้ ขอเพีย

ะ สิ่งที่ข้าสนใจคือสาวน้อยบนบ่าข้านี่ต่างหา

วกนี้ไปทำไม รีบไปกันเถอะ” ชายร่าง

าจะไม่ยอมให้พี่ซูลี่เป็นอันใดเด็ดขาด จางอี้ห

ีบไปตามคนมาช

เด็กน้อยก็กระโดดเข้าไปทุบตีที่ต้นขา

ทันที แต่ยังไม่ทันจะพ้นจากบริเวณนี้ ตัวของเขาก็ถูกหิ้วขึ้นมาจากพื้นเสียก

ุนหมิงเย่ร้องพลางใช้

ฝันไปเถอะเจ้าเด็กน้อย” ชายหัวหน้าผู้นั้นหิ้วซุนห

ทำเช่นไรกับ

ิงนี่พวกเราก็เอาไปขายให้หอนางโลมเมืองข

างอี้หมิงใส่ลงไปไม่ยั้ง ส่งผลให้โจรร้ายร้องตะโกนขึ้นด้วยความเจ็บปวด เขาวางซุนซูลี่ลงบนพื้น ก

ก!

ร่างกายระบมจนไม่มีเสียงเปล่งออกมาถึงแม้ว่าจะรู้สึกเจ็บ

าลงเตรียมพร้อมรับความเจ็บปวดที่มากขึ้นตามมาเมื่อเขาเห็นช

ูลี่ พี่หมิง

าความซนของตนเป็นต้นเหตุที่ทำให้พวกเขาทั้งหมดอาจจะถึงแก่ความตายไ

นว่าชายคนนั้นเตรียมจะเตะเขาอีกครั้ง คงจะเพื่อเป็

ทำร้ายเขาและเสียงของหมิงเย่ที่ร้องลั่นอย่างหวาดกลัว เขาตัวสั่นเทา

ย่าและทุกคนที่เขารัก เขายังไม่อยากตาย เขายังอยากอยู่กับผู้คนเหล่านี้ต่อไป อยากอ

มาช่วยเขาและสองพี่