หน ๆ เวลาต้นยามห้าย(21.00 – 22.59) ท่านห

ลี่อ้าย และองครักษ์ทั้งหมดก

งข้าเป็นเช่นไรบ้าง” จางอี้เทา

อดภัยแล้วหรือไม่” องค์ร

” ท่านหมอกู้เดินนำไปนั่งลงบนโต๊ะกลมในอีกห้องหนึ่งซึ่งจัดไว้เป็นที่พัก

การไม่น่าเป็นห่วง เพียงแต่ต

นเล่าท่านหมอ” จางอี้เทาถามต่อด้วยความวิตกกังวล หากอา

ปากแตก ลำตัวมีรอยฟกช้ำจากการโดนของแข็งกระแทก และยังมีอาการจุกปวดจากการถูกเหวี่ยงลงพื้นด้วย โชคดีที่ท่านอ๋อง

งเอ๋อร์ปลอดภัย” หลี่อ้า

ม่” จางอี้เทาเอ่ยถามท่านหมอกู้ต่

พวกท่านไม่ต้องเป็นห่วง ข้าได้จัดการให้หมอผู้ช่วยคอยดูแลท่านอ๋องน้อยตลอดเวลา หากว่า

รับ” จางอี้เทาไม่ดื้อรั้นที่จะเข้าเยี่ยมบุตรชาย หากท่านหมอบอกว่

เป

้พวกเขาจะเป็นเพียงชาวบ้านแต่ก็เป็นบิดาและมารดาที่แท้จริงของเจ้

ับใช้ก็เข้ามาแจ้งข่าวว่าจางอี้หมิงปลอดภัยแล้

รีบเข้ามาแจ้งให้จางอี้เทาไปพบท่านอ๋องน้อยที่ห้องโดยพลัน จางอี้เทารีบลุกออกไปทันที ด้วยความวิตก

ื้อผ้าแล้วตามพี่ไป

วามคิดตีวนไปต่าง ๆ นานาถึงบุตรชายที่นอนเจ็บอยู่อีกฝากหนึ่งของจวน เมื่อไปถ

อี้เทาเห็นบุตรชายมีสีหน้าเช่นนั้นจึงรีบเข้าไปนั่งข้างเตียง เขาใช้สายตากวาดมองอย่างรวดเร็วไปคร

้เทายกมือลูบใบหน้าบุตรชายด้วยความรักและเป็นห่วง

ให้พวกข้าหมอผู้ช่วยเข้ามาช่วยเหลือ องครักษ์ปาจึงต้องไปตา

า ที่เขาเสียงแผ่วเช่นนี้เพราะหนึ่งด้วยความอายและสองเ

จ้าเอง” จางอี้เทาพ่นลมหายใจออกมาด้วยความโ

ง การดูแลให้พวกข้าน้อยที่เป็นหมอดูแลจะเป็นการดีกว่านะขอรับ

งท่านอ๋องมิไหว หากเกิดอันใดขึ้นกับท่านอ๋องน้อยขอ

แต่พ่อเห็นด้วยกับท่านหมอนะ ขอเพียงผ่านพ้นช่วง

พักเพื่อพิจารณาตาม

มคำแนะนำจึงได้

็ได้แต่ข่มกลั้นความอาย พยักหน้าให้บิดาและหมอผู้ช่

บหน้าก็แดงก่ำ เด็กน้อยโอดค

ค่ปวดเบาคงพอทำใจได้ แต่นี้เขาต้องการปลดทุกข์นักเชียวนะ เขาก็เกรงใจเป็นธรรมดา

งรับแขกเพื่อเข้าเยี่ยมบุตรชายในเช้านี้ ทั้ง

ช่นไรบ้าง” นางหูเอ่ยถา

ยดีแล้ว ตอนนี้กำลังล้างหน

องการรู้รายละเอียดถามออกมา เนื่องจากเมื่อคืนนางไม่สะดวกในการสอบถามเรื่องราว ซุนซูลี่

ี่เอ๋อร์กับเย่เอ๋อร์ยกโทษให้กับพวกเราครอบครัวจางด้วย” หลี่อ้ายรีบเอ่ยขอโทษเด็กน้อย

รอบครัวซุนด้วยที่เกิดเหตุร้ายนี้ขึ้น” จางอี้เทายกมือคารว

่างก็ปลอดภัยแล้ว เป็นหมิงหมิงน้อยเสียอีกที่เจ็บหนัก พวกเราครอบครัวซุนมิได้ติดใจโกรธเคียง

มอันใดกับหมิงเอ๋อร์” จางอี้เทาเป็นตัวแทน

และได้ข้อตกลงว่าจะถือว่าเรื่องนี้ไม่เคยเกิดขึ้น ต่อให้จะโกรธหรือต้องการให้จางอี้หมิงรับผิดชอบก็คงทำไม่ได้ ไม่ว่าจะด้วยตำแหน่งของเด็กชาย บุญคุณที่บ้านจางช่

ดเบา เช็ดตัว ล้างหน้า เปลี่ยนเสื้อผ้า ก็ใช้เวลาไปถึงคร

ารท่านอ๋องน้อยก่อน เสร็จแล้วค่อยว่ากันอีกที” ท

ค่ะ/ข

จางอี้หมิงไม่ถึงหนึ่งเค่อ เขาก็

องน้อยด้วย เสร็จเรียบร้อยแล้วค่อยมาเยี่ยมก็ยังมิสาย จนกว่าอาการของท่านอ๋องน้อยจะหายดีคงต้องให้พักที่จวน

เรื่องที่เกิดขึ้นตั้งแต่เมื่อคืนที่ผ่านมา ครอบครัวจาง ครอบครัวซุน และทุกคนจึงได้เข้าเยี่ย

บ่ายวันนี้ ส่วนเถ้าแก่หลินไห่หลังจากที่เยี่ยมหลานชายบุญธรรมเสร็จแล้วจึงกลับไปที่เหลาซิ่งฝูเนื่องจากจ

ที่เกือบทำให้ตนเองได้รับบาดเจ็บสาหัส ยัง

กแล้ว ก็อย่าลงโทษอีกเลย” นางหูเข้าไปขอร้องบุตรแทนหลานชายที่นอนเจ็บอย

็บนี้ถูกต้องแล้วขอรับ ต่อไปจะได้จำว่า

ันใดจะคิดให้ละเอียดรอบคอบมา

สำนึกผิดแล้วอย่างแท้จริง เมื่อยามหวนคิดไปถึงเห

รตอนนี้ลูกก็สำนึกผิดแล้ว ต่อไปคงจดจำไม่กล้าดื้อรั้นและซุกซนอีกแล้ว ก็ขอให้จบเรื่องเพียง

๋อร์ต้องสัญญากับพ่อว่าจะต้องไ

บ ข้า

อี (1) ลงโทษที่ละเลยต่อหน้าที่ทำใ

น เนื่องจากจางอี้หมิงคิดว่าหากไม่ได้องครักษ์ซานช่วย

มาได้ทันท่วงที...ถึงแม้ว่าจางอี้หมิงจะไม