่านตาสั่วผู้ดูแลคอกม้าพากลับมาทำงานโชคดีที่ห

นนี้จะเป็นเพียงเด็กแต่หยางเจี๋ยคล่องแคล่วความทรงจำของเขายังเต็ม

นเจ้าป่วยจึงได้ท่าทางปวกเปียกจนข้าหนักใจ พอ

จ็บป่วยบ่อยแต่ตอนนี้ข้าจะไม่

พูดคุยกับใครอีก หยางเจี๋ยเป็นเพียงเด็กคนเดียวที่อายุน้อยที่สุด นอกนั้

นี้แต่ก่อนคงใช้ชีวิตสุขสบายมากเมื่อหยิบจับอะไรดูจะระคายผิวไปหม

่อสวรรค์สับเปลี่ยนวิญญาณให้เขามาเข้าสู

วนโดยรอบ อีกทั้งศึกษาการใช้ชีวิตของคนยุคนี้จน

ต้องเอาใบไม้ม

ในยามนี้ ใบหน้าดำเป็นถ่าน ใส่อาภรณ์สีเขียวเหมือนใบไม้ไม่พอยังมีใบไม้ใ

้คุณหนูใส่เสื้อผ้าสีเขียวเข้มพวกนกจะไ

าหน้าเป็นขีดด

เข้ากับธรรมชาติที่

ชาติคือสิ

งแวดล้อมร

างจ้อฟัง เด็กน้อยพยักหน้าเข้าใจ นางเป็นเด็กฉลาดหยางเจี๋ยชอบน

ปรีบกลับไม่งั้นคนจะจับได้ ตอนค

ว ข้าจะคลานตา

่งการกันโดยสัญญาณมือไม่ให้มีเสียง ไม่เช่นนั้นนกจะบินหน

าใจแ

ไม่ว่าหยางเจี๋ยจะสอนให้ทำอะไรฉีเย

ยต้นหญ้าแต่น้ำก็ไม่ท่วมขัง หยางเจี๋ยมาสำรวจไว้ก่อนแล้วเขาพบรังนก

ตามเขามาอย่างช้าๆ สมุนตัวน้อยทำตามอย่างคล่

กลมกลืนกับใบไม้ใบหญ้า เด็กน้

ุด แล้วชี้ไปที่รังนก ฉีเย่ว์ดีใจเป็นอย่างยิ่ง นางเ

องเด็กน้อยที่คิดไว้ ฉีเย

ดูเห็นนกแล้ว

ดัง ไม่งั้

่นกและนกที่กำลังชูคอรอให้แม่นกป้อนอาหารอีกเป็นจำนวนมาก

กป้อนอาหารให้ลูกนกบ้าง นั่นพี่เจี๋ยตร

่งเสียงจิ๊บๆ หยางเจี๋ยส่ายหน้าเห็นว่าแม่นกมองพวกเขาเ

ไม่เต็มที่เลย" ฉีเย

่อยมาดูกันวันหลังวันน

าจะดูอีก

กาหัวเขาจะทำอย่างไรกับเด็กน้อยดีเมื่อมอ

้ปลาตัวโต ๆ แล้วเอามาย่างกิน ปลาสดๆ ตั

เคยตกปลา งั้

จี๋ยแน่น มองเขาอย่างคาดหวัง

มีเบ็ดตกปลา ต้องหาเหยื่อแต่ถ้าจะให้ดี

โรงน้ำแข็งมีที่เก็บหมู

รู้ที่ซ

ไปบ่อยๆ แม่นมช

้นเรา

ขอแม่น

นูรู้เขาต้องไม่ให้เราแน

กแม่นมได้หรือ ไม่เรียกขโ

้เรียกว่าขโมยอีกอย่างคุณหนูเป็นคุณหนูของบ้าน

ิงห

ริ

้นเราไป

จึงนำทางหยางเจี๋ยไปเอาเนื้อหมูในเรือนใต้ดิน

นเมื่อเด็กน้อยชี้ให้เขาเปิดประตูโรงใต้ดิน

เย่ว์เอาไว้ เด็กหญิงนำทางหยางเจี๋ยอย่างคล่

งเย็นไม่น่าจะเกินสิบองศา ตอนนี้อยู่ในฤดูใบไม้ร่วง

่างกับน้ำแข็งที่ขนมาจากภูเขาจำนวนมาก

ามีบางอย่างหายไป แล้วรีบขึ้นมากลับไปเอาเบ็ดที่เรือนหลังเล็กข

กินเป็นอย่างยิ่งแต่เมื่อตกปลาได้เด็กหญิงคนนั้นกลับน

อยมันไปเถิดอ

ก็ทำให้เขาแพ้จนได้ในที่สุดเขาก็ยินยอมปล่อยปลาไป เขาแอบเก็บเนื้อหม

องนางบัดนี้ถูกแสงแดดเผาจนกลายเป็นลูกท้อสีแดง แต่เป็นท้อที่เขา

คุณหนูตอนนี้สภาพดูไม่ได้

องอันใด" เด็กน้อยเอี

นูน่ารักกลายเป็น

แล้วเช็ดใบหน้าให้ซาลาเปาน้อยจนสะอาด เห็นเส

แล้วรีบกลับไปอาบน้ำก่

งเล่นไ

ค่อยมาเล

ริ

ริ

นขาดคำเสียงอันคุ

่นี่หรือเปล่า หยางเจ

เด็กน้อยกลับไม่เจอ จึงออกตามห

ำลังกลับจากบำเพ็ญที่วัด กลับมาก็ไม่พบคุณหนูสี่แล้ว คิดได้อย่างเดียวว่

นูมาตามแล้ว ร

่ะจะเล่นอยู่ที

ไมล

ท่านเล่นคนเดี

ญิงจริงจังเพียงนั้

รม้าคุณหนูก็กลับเถิดพี่สัญญาว่

ริ

ริ

แม่นมที่ร้องเรียกอยู่ไกลๆ หยางเจี๋ยได้ยินเสียงแม่

ักใคร่ฉีเย่ว์เป็นอย่างมาก ไม่เคยทำเรื่องให้เ

ชคดีของฉีเย่ว์ที่ได้แม่นมคนนี้คอยดูแลไม่อย่างนั้น

ูที่เหลืออยู่ คิดจะตกปลาตัวใหญ่ๆ เอามาย่าง

บให้ท่านเ

มือลงน้ำ แล้วถือเบ็ดกลับเข้าเรือนไปก่