ิ่งนัก เขาลุกขึ้นมาเดินเหินได้ราวกับเทพสวรรค์บันดาลพร หมอหลวงที่ติดตามมาด้วยจึงไร้หน้าท

าวของข้าออกไป ข้าจะ

ะเชื่อฟังคำสั่ง เก็บควา

ร มีการค้าขายแลกเปลี่ยนระหว่างพ่อค้าแม่ค้าและนักเดินทางจนขึ้นชื่อว่าเป็นตลาดแลกเปลี่ยนสินค้าหายาก

แห่งหนึ่งซึ่งไม่ไกลจากชายแดนมากนัก ทุกครั้งที่แปรพระร

าง และเขาก็พิสูจน์ด้วยตนเองแล้วว่าคำเล่าลือเหล่านั้นไม่ผิดเพี้ยนไปจากความจ

วะท่

ก่อนจะนั่งลงฝั่งตรงข้ามของโต๊ะอาหาร สุราพร่องไปบ้าง

จ้าเลยหนีมานี่งั้นสิ” เหลียนไช

ล่าสนมให้ข้าไม่หยุด

่วนที่เหมือนกันอยู่อย่างนั่นคือไม่ชอบความวุ่นวาย เขานั้นเป็นเพี

การได้ทุกเรื่องเหมือนอย่างคราวนี้ ที่ถึงกับต้องหลบมาตั้งหลักไกลถึงเขตชายแดน พื

ยนไปให้สนมพวกนั้นทั้งที่ข้าไม่ได้ต้องการ หวังจะใ

ังเขาไม่อาจโวยวายตามใจชอบได้ แต่เมื่อมาอยู่ที่นี่แล้วต่อให้อาละวาดจนร้

ั้นได้แน่...ว่าแต่ชีวิตหลังแต่งงานเป็นอย่างไรบ้างเล่า ข้าย

จอนางมานานพอควร นับตั้งแต่เดินทางออกจากเผ่าจงเฉินก็ร่วมสามปีมาแล้ว ไม่รู้ป่านนี้จะเต

หยียบเมืองหลวงก็แทบจะลุกฮือกันให้วุ่นวายเพรา

วงเลยสักนิด เหมาะสมแล้วที่มาเป็นฮองเฮาเคี

ะเลาะกับฮองเฮาของตนเมื่อไม่นานมานี้ด้วย เขาตั้งใจจะปรึกษาผู้เป็นอาถึงเรื่อง

กับจะน้อยใจข้าอยู่เนือง ๆ แต่เมื่อข้าถามว่านา

ได้ขึ้นใจ ทว่าแววตาของนางกลับตรงข้าม มันมีแววเศร้าแฝงเร้นอยู่ภ

ต่างคนต่างก็มีปัญหาต่างกัน ราตรีนี้กลับกลายเป็นยาวไกลออกไปเมื่อเริ่

.นี่พวกเขาทั้งอาและหลานมาถึงจุดที่