แส

รรถพลจะไม่ยอมแต่งงานตามที่พินัยกรรมได้ระบุไว้ เพราะนั่นหมายถึงสมบัติทุกชิ้นจะต้องตกเป็นของเธอโดยสมบูรณ์แล้ว หญิงสาวที่ตกเป็นจำเลยนั่งมองไปยังสนามหญ้าหน้าบ้านด้วยสายตาที่เหม่อลอย ใจดวงน้อยเบาหวิวไปทั้งใจ เธอไม่เข้าใ

้ว่าชายหนุ่มคงจะไม่ยอมคุยกับเธอ เขาเกลียดเธอมากเกลียดชนิดที่ว่าถ้าฆ่าเธอได้เขาก็คงจะทำไปแล้ว หญิงสาวมองรอบๆตัวด้วยความหดหู่ ร่างบางยกแขนขึ้นมากอดตัวเองเมื่อรู้สึกอ้างว้างแล

อกไม่ได้” ระบายความในใจออกมาด้วยความอัดอั้นใจ กายส

อว่าเอมจะหาทางออกได้” ม

งสั่น หญิงสาวยกมือขึ้

ึกอัก และท่าทางของเพื่อน

ือเปล่า” ถามเ

งบ้าง” ถามถึงชายหนุ่มท

ม อรรถพลขับรถออกไปทันที หลังจากที่ทนายความอ่านพินัยกรรมจบ

คิดของอีกคน คนที่ถูกถามมองหน้าเพื่อนด้วยความจนใจ ไม่ใช่ว่าเธอไม่อยา

อะไรไม่ได้” เธอมีท

กับชายหนุ่มและจัดการคื

ุ่มอีกที และข้อ2ก็ดูว่าจะเป็นไปได้มากที่สุดแต่ตอนนี้ติดอยู่ที่ว

ัก (ใช่อรรถพลจะต้องโกรธและเกลียดเธอมากว่าที่เป็นอยู่ทุกวันนี้แน่ๆ) หญิงสาวคิดด้วยความกล

้องทำอะไรสักอย่างนะ”

อยู่” พูดเสียง

เอกสาวกำชับเพื่อนเสียงเขีย

่สุดให้กับชายหนุ่ม เธอไม่อยากให้เขาต้องผิดหวังมากไปกว่านี้อีกแล้ว ร่างบางถอนหายใจด้วยความเครียด ทำไมความรักของเธอถึงไม่เคยเข้าไปในหัวใจที่แข

วเดินออกไปด้วยความฉุนเฉียว เดือ

ุ่มจนไม่เป็นอันทำอะไร ผ่านไปสักพักเสียงรถก็ถูกจอดอยู่ที่หน้าบ้าน หญิงสาวที่นั่งรออยู่รีบลุกขึ้นยืน และเพ

วาบไปทั้งหน้า แต่คนที่ต้องการพิสูจน์ความจริงใ

่ะ” ไม่กล้าเดินเข้าหาคนตัวโต

กจะเจอหน้าของเธอเลยแม้แต่วินาทีเดียว ร่างหนาก้าวเท้าไปข้างหน้

หนุ่มกำลังจะเดินหนีไป เธออยากจะคุยกับชายหนุ่มให้

งเธอใครจะเอา” ดวงตาที่ดุดันมองหญิงสาวด้วย

หย่าทันทีเมื่องานแต่งงานจบ

าะอยู่ในลำคอราวกั

เอมก็คิดว่าวิธีนี้ดีกับคุณอรรถที่สุดแล้ว”

่นิดเดียว ผู้หญิงคนนี้อยากได้สมบัติใจจะขาด มีเหรอว่าเธอจะยอมเซ็

เสียงหวานเริ่มสั

นหรือไง” พอถึงเวลาจริงๆหญิงสาวก็จะบ่ายเบี่ยงแล

ฏิเสธเสียงสั่น ชายหนุ่มไม่มองเธอในแง่ดี

ร่างหนาเดินปรี่เข้ามาหาหญิงสาว มือ

ทำแบบนั้

นเสียงถามหญิงสาวด้วยความเดือดดาล ตอนนี้เข

รรถก่อน” ถ้าเธอหนีไปก็เท่าก

งเธอ คิดว่าฉันจะเชื

ใบหน้าหวานเหยเกเมื่อรู้สึกเจ็บ มืออีกข้างพ

่างแรง “โอ๊ย” ร่างบางล้มลงบนพื้นไม่เป็นท่า ห

ายพวกนั้น” ชี้หน้าคาดโทษหญิงสาวเอาไว้ ร่าง