มมม

์โรงงานเจล ดังแทรกขึ้นกลางวง ถึง

างดี เปิดประตูเข้ามาในห้อง พร้อมข้าวกล่องถุงใหญ่ และคำพูดที่ทำให้บรรดาคนที่ล

่ในมืออีกข้างให้ผม แต่นั่นเองที่ทำให้เ

ามาแบ่งให้เท่ากันดิ ใช่ไหมวะพวกเรา" แกนนำการประท้วงลุกขึ้นปลุกระดม ใ

มมม

ช่พรีเซ็นเตอร์โรงงานเจล แต่เป็นตัวก่อเรื่องที่ตั้งท่าจะแย่งข้

ึงเอาไอ้ตองเก้าเป็นไอดอลรึไง!!" หมอนั่นเบนเข

" อีกฝ่ายตอบกลับเสียงเย็น ข้างในแววตาไม่บ่งบอกอารมณ์ความรู้สึกใดๆ ทั

เว้นค

นายหัวเจลเดินผ่ากลางวงมาล้วงข้าวก

ามหล่อคนนั่งไม่ไหวแล้ว" คำโกหกหน้าเป็นของ

วไม่ใช่หรือไง ไม่ร

คนเดียวกับคนซื้อข้าวและคนขับรถไปรับผมท

ต๊ะมานั่งก

ถัดไป เสียงถอนหายใจก็

ะโยคนั้นเรียกทุกคนในห้อ

ยาก" นายหัวเจลฉีกยิ้มโชว์ฟันสามสิบสองซี่ พร้อมกับต

สียใจด้วยนะเพื่อน" คนถูกถีบลุกขึ้นตั้งหลัก ปัดเนื้อปัดต

ั่

มมม

เพียงแต่รอบนี้คนที่ทำให้หมอนั่นลงไปนอนกองกับ

กถีบยันตัวขึ้นชี้หน้าพรีเซ็นเตอร์โรงงา

ไม่งั้นพี่จะได้ไปนอนโรงบาล" หมอนั่นยกเท้าขึ้นเตรียมซ้ำ

ั้นหัวเราะปิดท้ายประโยคได้ไม่ถึง 2 วิ สันแข้งก็ลอยมากระแทกหน้าจนภาพ

รอก" ใครคนหนึ่งที่พึ่งตะครุบจอคอมโงนเงนบ่นเป็นหมีกินผึ้ง ไม่มีใครสน

คนซื้อข้าวพูดขึ้นหน้านิ่ง ตรงข้ามกับคนก่อเรื่องคนใหม่ที่ดู

จากห้อง ท่ามกลางสถานการณ์ต่างๆ ที่ค่อยๆ กลับมาเป็นปกติ เพราะเ

กับวางถุงข้าวกล่องลงบนโต๊ะ ก่อนจะหยิบกล่องข้าวของตัว

มมานั่งเก้าอี้ฝั่งตรงข้าม และพูดใน

คนตรงหน้าชะงักช้อนพลาสต

ละสายตาจากข้าวต้มเครื่องร้อยแปดอย่าง ขึ้น

อกว่า คนถามฉลาดพอที่จะไม่มองคำพูด

้ที่ไม่ใ

วยิ้มร่าเข้ามานั่งข้างนายปันผล และเช่นเคยที่ท่าทางทีเล่นทีจริงนั้น

ตาดุๆ ไปหาเจ้าของคำพูด และแน่นอน... ม

ามารถเปลี่ยนชีวิตจากหน้ามือเป็นหลังเ

ดเหมือนกันเหรอว่าหมอ

ว่ามันจะออกมาจากปากเจ้าของท่าทา

นายปันผลเรียกเสียงถอนหายใจให้ดังยาว จนใบหน้

ซะเลยน้าาาา" ฝ่ายจินตนาการบรรเจิดท

ิ่งที่ฉันพิสูจน

ากันเงียบไป ไม่ใช่เพราะต่างคนต่างหมดอารมณ์จะ

ายปันผลผุดลุกขึ้นทันทีที่ข้าวคำสุดท้ายในปากถูกกลืนลงไป และ

น หางาน กู้เงิน ใช้หนี้ ทำงาน ส่งหนี้ อดเรียน อดตาย เคราะห์ซ้ำ กรรมซัด

ก่อนจะปิดท้ายด้วยการยึดทรัพย์เก้าอี้ของคนที่ตัวเองฝากรอยเท้า ลากกลับมาใช้งานแทนตั

อใครไว้ใช้งานบ้าง หลั

นๆ พอแล้วหรื

ผมลงจากตึกและก้าวเข้ามาถึงพื้นที่ส่วนตัวใต้

ๆ ไม่ต่างจากเมื่อวาน แต่ตาแก่ก็ยังยิ้มแย้

วนเธอหรอก

ระโยคคำพูดนั้น มีเลศ

ำเลืองมองปฏิกิริยาของตาแก่ซินแสเป็นระยะๆ และแม้ไม่

แตะต้องข้าวของใดๆ ในห้อง ไม่เปิดแอร์ ไม่ดื่มน้ำในตู้เ

่าพิธีกรรมน่าจะเริ่มขึ้น แล

กุกกัก..

่เป็นตู้เสื้อผ้า ถ้าผมเดาไม่ผิด มันคงเป็นทางเข้า

ึก... แอ

ว้นานจนบานพับต่างๆ เริ่มฝืด หรือไม่... ตู้เสื้อผ้านี่ก็คงถูกสร้างมาเพื่อ

ูด้วยพรม ทำให้ผมไม่ได้ยินเสียงฝีเท้ากับไม้เท้าของตาแก่ และกว่าจะรู้ตัว เสี

หยด... มันค่อยๆ เพิ่มขึ้น

เด็ดขาดนะคะ เพราะมันจะทำให้เขาได้ร่างร่างนั้น

กได้ดี และทั้งที่อยากยกเท้าตะบันหน

าก ไม่หลอมรวม ไม่เป็นหนึ่ง ไม่เป็นของกันและกัน จงแยกจาก จงปลดปล่อย จงทอดทิ้งพันธะแห่งดวงวิญญาณ พันธนาการแ

่ข้างหู และทั้งที่ร่างร่างนี้ไม่ใช่ของผมมาตั้งแต่แรก แต่ผมกลับรู้สึกเจ็บปวดตลอดเวลาที่พยายามต่อต้าน ไม

ิล ได้เว

ารต่อต้านพลังงานมืดไว้แค่นั้น และปล

่ใช่ตองเก้

ดออกจากร่างเดิมเช่นเดียวกัน และรอยยิ้มนั้นก็บอกให้ผม

อเรียกเคียวประจำตัวที่เคยฝากไว้กับยมทูตก้อนหิน และทันทีที่มันปราก

้งง

ยุหลายร้อยปีจะอ่อนแอ ไร้เรี่ยวแรง ตามสังขารที่ร่วงโรย แ

เนื้อทั่วไป ซึ่งจะดูดกลืนเอารูปลักษณ์ของกายหยาบร่างสุดท้ายที่ใช้มาเป็นของตั

ำเป็นต้องกินใครเข้าไปอีกแล้วล่ะนะ" ก้อนวิญญ

มายไปนิดนึง แล้วถอยหลังมาตั้งหลักเพื่อเปลี่ยนแผน ทันทีท

องมันไม่ผสานเป็นร่างเดียว แต่เป็นอิสระ สามารถแยกตัว แบ่งตัว และย

่างนั้นจะเสียใจเพราะค

่งบอกว่า อีกไม่นานแผนกลืนก

ียใจกับสิ่ง

ตาแก่นั่นจะต้องเส

่างนั้

ร่างของอณูวิญญาณตรงหน้า ถ้าจะให้รีวิวคงพูดได้แค่ว่าน่

ขณะเดียวกันใบหน้าเล็กๆ บนมือและแขนก็พยายามยืดคอ แยกเ

วเขียนวงเวทย์สร้างบาเรียล้อมรอบตัว แล้วร่ายคาถากำกับก่อนที

วกมันกัดกินพลังวิญญาณได้ แถมยัง

ๆ ในลำคอปิดท้าย ระหว่างที่ปล่อยให้อณูวิญญาณรุมกัดกินพลังยมทูตของผมอ

หม่ ให้บาเรียที่พวกมันกำลังกัดกินเปลี่ยน

๊ดดด

กกกก

ูวิญญาณ อาจสร้างความสะเทือนใจให้กั

ลก จงเปิดรับเหล่าผู้เวียนว่าย น

าณที่หลุดออกจากร่างสู่ยมโลก และรับคำพิ

่วนพัน" ตาแก่ซินแสหัวเราะเยาะเย้ยสิ่งที่ผมทำ พร้อมก

องก้อนวิญญาณบิดเบี้ยวตรงหน้า ระหว่าง

สูญเปล่า" สิ้นเสียงตาแก่ ใบหน้าทั

งงง...

บบบ

ะผลก็เป็นไปตามคาด คือพวกมันแยกตัวออกจากก

ันต้องแบบนี้" พูดจบ ตาแก่ซินแสก็หดแขนซ้ายมาเพิ่มความ

บบบ

่ที่วิญญาณซึ่งอัดแน่นด้วยพลังยมทูตไม่มีเลือดเนื้อ

่นั่นแสยะยิ้มกว้างคล้ายกำลังรู้สึกสะใจ ทว

ง?" ผมถามกลับสั้นๆ แบบที่ค

พุ่งเข้าใส่ผม ท่าทางโกรธจัดชนิดที่ทำให้พ

ึก! ฉึ

างบิดเบี้ยว คมกริบอย่างที่ไม่ต้องออกแร

ะ... คุณยมทูต?" ตาแก่ยิ้

เหรอ?" ผมย้อนถา

ยังไ

ยเลเวล พร้อมๆ กับเขี้ยวในปากของตาแก่ที่ง

ึ

้อนบิดเบี้ยวจากวิญญาณมากมายที่หลอมรวมขึ้นเป็น

ที่เหนือกว่า" ตาแก่ซินแสหัวเ

งรึไง?" ผมถามค

ำรามลั่น พร้อมกับโก่งตัวตั้งท่าจะสูบพลังวิญญาณข

ทะ...

จากปากตาแก่ ทำให้

ยคำพูด เผื่อว่าอีกฝ่ายจะไม่ทันส

่างที่โก่งตัวสูบพลังวิญญาณด้วยเรี่ยวแรงทั้งหมดอีกครั้ง และเมื่อเห็นว

ไม่หลุด แกทำอะไร ทำ

วามร้อนรน สีหน้าเต็ม

ินะ" ผมย้อนถาม เผื่อตาแก่จะคิดคำตอบได้เ

สชำเลืองมองผม ท่าทางเหนื่อยล้า ไม่เหลือแววอวดดี แล้

วงเวทย์บนแผลทุกจุด เพื่อให้วิญญาณทั้งหมดที่หลอม

ไม่ไปนรก...

ัน ก่อนที่มันจะค่อยๆ หายไปทีละเสียง ทีล

ไปไหนทั้งนั้น ไ

ายของมันต้านทานพลังยมทูตที่เหลือของผม ถ้าไม่ม

ยคาถาต้องห้ามที่มีไว้ใช้ในยามคับขัน ซึ่งแน่นอนว่า.

ยย่ะ! ห

้อมการปรากฏตัวของหัว

ยงร่ายคาถา วิญญาณตาแก่ก็ถูกสูบลงนรกผ่านวงเวทย์ไปด้วยพลังมหาศาลของผู้รับ

บบวิญญาณยมทูตเท่านั้น เข้าใจไหม ถ้าลงไปตอนนี้ ยูจะกลายเป็นวิญญาณสิ้นอายุขัยธรรมดา!" คุ

ว่างถอยหลังกลับไปที่ร่างขอ

... เป็น