ดุ้งโหยงแล้วรีบไป

ตอนแปดโมงยี่สิบนาที เมื่อวานก่อนจะกลับเขาถามเธอแล้วว่าไปทำงานไหวรึเปล่าเธอตอบว่าพ

่มีน้ำใจทำข้าวมาใ

ไรรึเปล่า ท

มไม่เป็นเสียงอื่นที่เพราะๆ กว่านี้นะ” ปุยฝ้ายบ่นง

ี่ยนได้น

ริง

ยากได้เสีย

ที่มันเบา

ต่องแบบโฆษณ

ุยฝ้ายเปิดประตูบ้านให้เขา

กสิมันเ

ทำงานกับม

๋ๆ คูลๆ ก็กราฟฟิกดีไซเนอร์ ผมออกแบบกล่อ

ยๆ ครั้งเพื่อให้มันอุ่นเร็วขึ้นระหว่างที่รอก็เขี่ยผักชีออกไปให้พ้นทางด้วย เธอเกลีย

ินผักช

เหม็นเ

ใส่ถ้วยแยกมา ตัก

แหละ” ปุยฝ้ายเกรงใจเพราะ

กินก็ไม่กินยังจะหวงไว้อีก” แฟ้บยื่นชามไปใก

ราะเธอเงียบผิดปกติ เมื่อ

อยากละเลียดมั

กกินอีกก็บอ

ครับไม่มีจ้ะจ๋าต่อท้ายแต่แปลกนักที่เธอกลับคิดว่ามันน่า

ลียดขี้หน้าเขาอยู่เลย แค่เขา

ยู่” แฟ้บจัดการล้างถ้วยชามด้วยความคล

นะ มันไม่ได้

หมจะได้เลือกเสียงที่ชอบ” แฟ้บก้มหน้าก้มตาทำแผลด้วยความตั้งใจเป็นพิเศษเพ

ว่างก็อย

แฟ้บเฉย

ๆ แม่ทำร้านซักรีดไงลูกชายสุดที่ร

บกับโฟม ฉันเป็

เที่ยวไหนเหรอ” แฟ้บถ

พื่อพักใจค่ะ ไม่ได้วางแ

ณจะขอบคุณที่เขาทำแบบนั้น” แฟ้บบอกด้วยน้ำเสียงจริงจัง จน

ยงเลื่อนลอย เธอจ่อมจมสู่ความเศร้าอีกครั้งโดย

มไปทำงาน

ณอีกครั

แต่นาทีเดียว เที่ยงกว่าจึงลุกไปผัดข้าวแต่บ้านข้างๆ กลับไม่มีความเคลื่อน

อีกครั้ง ชายหนุ่มเดินจ้ำอ้าวไปบ้านข้างๆ ตอนแรกจะกดออดแต่

บอยู่บนโซฟา บนโต๊ะกระจกเล็กๆ

ในบ้านไม่แม

ก็ยังไม่ตื

ๆ ยิ่งกว่ากลองเพลเธอก็ลืมต

าวกลางว

เหรอ” เธอถามแ

ายสอ

วฉันไปต้มมาม่ากินแก้หิวก่อน” ปุยฝ้ายคือหญิงแท้ที่ทำกับข้าวไม่เป็น ใช่ว่าพ่อแม่ไม่ส

มันไม่มีป

ี้บ่นเหมือนก

บมันไม่เหมือน

ารดีๆ มีประโยชน์ที่

็บขาแล้

อ่ะ ก

้าวด้วย อยากไปรึเปล่า” แฟ้บถามด้วยหน้าน

อครึ่งชั่วโมงได

้วโทรมาบอ

นไม่มีเบอ

ชื่อเฉย

มีเบอร์ค

ต้องค

ด้ไหม เป็น

ิบแปด”

้ายไม่มีเบอร์

กดเบอร์” แฟ้บทำท่าประห

ครีมจนหอมฟุ้งแถมยังใช้บวบขัดไปทั่วตัวอยู่หลายที เขาได้มาฟรีตอนที่ทำแพ็คเกจให้ลูกค้า ส่วนใ

็นับว่ามากโขแล้วสำหรับผู้ชายแบบเขา แฟ้บเปิดตู้เสื้อผ้าแล้วยืนคิด

ใส่คู่กับกางเกงยีนซึ่งก็เป็นชุดที่ใส่ประจำขนาดเข้าบริษัทยังแต่งแบ

่วโมงพอดีเป๊ะ สาวข้างบ้านก็โทรมา เธอช่างเ

มองชุดที่ใส่ วันนี้เธอเลือกชุดกระโปรงสีช

น่าร

ซะจนเหมือนอยากก

ยามจะกลั้นหัวเราะแต่ก็ไ

อะไร

ี้ให้ผู้ชายคนอื

เล่า ข

าดคามือ ซาดิ

ๆ บอกให้หยุดไงเล่า ตุ๊บๆๆๆ” เมื่อพูดด้วยปากไม่ได้

่ย” เธอบ่นอุบอิบเพร

นั้นถึงตัว ฮ่าๆๆ” แฟ้บ

ยกับคนอกหัก

แฟ้บลูบผมเธอเบาๆ แล้วทุกอย่างรอบตัวก็หยุดหมุน ตอนที่เธอเง

ๆ ห้ามขัดใจนะเพราะแต่ก่อนไม

าสร้อยเหลือเกินแต่เรื่องที่พูดมันไม่น่าจะเป็นประเด็นให้ซีเรียสขนาดนั

ึยังว่าจ้

งไงกับชุดที่ตัวเองใส่ ก็เลือกเองไม่ใช่เหรอเ

่ามันเชยไม่สวยเหมือ

้เขาบงการชีวิตขนาดน

าะรักไง” ปุยฝ้ายตอ

คนที่รักมีความ

ี่ไม่เข้าใจความรักข

ก็ไม่เข้าใจ ตกลงที่ผ่านม

าไหม เช็ดน้ำตาซะจะได้ไปกินไอติมกับวิปครีมเยอะๆ” เมื

ว่า ปุยฝ้ายแอบมองผู้ชายตัวโตอยู่หลายครั้งและเธ

ไม่ผิดนักแต่ดูตอนนี้สิเธอรู้สึกสบายใจและไม่กลัวเขาเลยแม้แต่นิด ส่วนคำถามเกี่ยวกับตัวเขามันเยอะจนเกินจะบรรยาย เขาทำงานบริษัทอ

” อยู่ๆ แฟ้

หรอ” เธอถามแล้วลูบชุด

าไปทำเคสมือถ

” ปุยฝ้ายถามด

่องพิมพ์เครื่อ

ยังไ

ปสั่งพิมพ์กับเครื่อง แล้วก็เอารูปแปะไปบนเคสขั้

เลยนะเนี่ยว่ามั

ลองทำไ

นลงทุนเย

รณ์ กล้องมีอยู่แล้วเหลือแค่เครื่องทำเคส เพื่อนบอก

้บได้เครื่องมาเมื่

าก็พูดขึ้นมาแบบไม่มี

รน่าร

ูสนิทกันดี ความจริงเราอยู่ข้างบ้านกั

งว่าผมด้วยสิดู

บน้องฝ้าย พี่แฟ้บขอขับ

ายก็หอบของพะรุงพะรังไปนั่งร้านไอติมเพราะเธอไม่ได้ซื้อแค่ออดแต่เหมาชุดเครื่องนอนและผ้

รุ้งแล้วก็วิปครีมค่ะ” แฟ้บอ้าปากค้างกับสปีดการสั่งรัวเร็วประหนึ่งพา

ี่ลูกดีคะ”

ม สิ

ได้

ส่งเมนูที่ยังไม่ได้เป

ยเหรอ”

องก็ได

กว่าจะเลี้ยงก็เลี้

มีแค่ยัยกุ้งที่รู้” ปุย

มเป็นขวดแบบฉีดเ

เค

ในหนึ่งชั่วโมง กินกับไอติ

! ชอบข

น ฮ่าๆๆๆ” ปุยฝ้ายบอกด้วยสีหน้าเศร้าสลด