ของเขายกยิ้มน้อยๆ ด้วยความดีใจ แววตาที่ซ่อนอยู่ใต้แว่นเป็นประกายวิบวับเพราะความตื่นเต
บายไม่ได้เหมือนกันว่าทำไมถึงหลงรักทะเลดาวแบบหัวปักหัวปำถอนตัวไม่ขึ้น ทั้งที่ทำงาน
มหลานของเขาไปกอดแนบอก ผมของเธอเป็นโทนสีน้ำตาลแดงสดใสแต่มันเทียบไม่ได้เลยกับรอยยิ้มพิมพ์ใจและท่
ือไปที่กระเป๋าเดินทางแล้วมุ่งหน้าไปที่คนกลุ่ม
ด้ยินเสียงนั้น ทำไมเขาจะจ
ในที่สุดก็ได้กลับบ้านเกิดสักที สองหนุ
่แพร” ชายหนุ่ม
ี่วินเพิ่งคุยกันเมื่อกี้ว่าจ
ที่เขาคิดถึงมากที่สุดก็คือนางฟ้าตัวน้อยคนนี้แหละ พี่ชายจะวิดี
่ได้ เธอแอบกลอกตามองบนเบาๆ ด้วยความหมั่นไส้ แต่งตัวยังกะหลุดมาจากนิตยสารแฟชั่น ผมเผ้าก็ใ
ขาถูกชะตาเป็นอย่างมากแต่อีกฝ่ายกลับทำหน้าบอกบุญ
ิด นี่มันไม่ใช่เรื่องปกติมันประหลาดมากเป็นสิ่งที่ไม่เคยเกิดขึ้นด้วยซ้ำถ้าคนแบบบรูโน่ส่งยิ้มให้ใครรา
ขอพี่เซอร์ไพรส์กลับบ้าง” อุษาสวรรค์จึงยอมละมือจากงานตรงหน้าแล้วลุกขึ้นยืน สายตาของเธอมองตรงไ
่ถูกชะตากับใครตั้
างมันทำให้ภาพลักษณ์ของผู้บริหารไม่น่าเชื่อถือ ไหนจะแจ็คเก็ตหนังอีกจะไ
ยนะแก” เสียงเล็กๆ ของความ
อดสิ จะใส่ไว้ท
ั้งหล่อ สุภาพ น่าเชื่อถือแต่อีตานั่นเจ้าชู้แน่ๆ เล่นหูเล่นตาแพรวพราวขนาดนั้นกับคนไม่รู้จักยังยักคิ้วหลิ่วต
รค์ไม่ยอมเดินสักที เธอสังเกตสีหน้าขอ
ินไปหน่อย” อุษาสวรรค์ตอบแล้วผายมือ
หตัวเองที่หงุดหงิดกับเรื่องไม่เข้าท่าที่สำคัญเธอจะด่าเจ้าของโรงแรมไม่ได้ถ
่ไหมครับ” บ
ล้วพยายามไม่ชักสี
มีใครเห็น ยิ่งมาอยู่ในที่อับและแคบกลิ่นน้ำหอมของตานี่ก็ยิ่
ับแล้วก็เป็นเลขาพี่ด้วยเรื่องงานไว้ใจเธอได้เนี๊ยบ เป
มให้เจ้านายด้วยความเคารพ เธอโชคดีมากที่คุณวินสตันให้โอกาสและเห็น
นมแค่ไหน โอเคเราเพิ่งเจอกันไม่ถึงห้านาทีไม่ต้องสนิทก็ได้แต่ก็ควรจะเป็นมิตรหน่อยไหม มองจากอังกฤษยังเห็นเลยว่าสายตาของเธอที่
เก่งจริงๆ ถ้าไม่มีพี
งด้วยความประหลาดใจ เขารู้ว่าสองคนนี้รู้จักกันแต่ไม่คิดว่าจะสนิทช
แล้วว่าทั้งสามคนสนิทสนมกันเพียงใด ผู้หญิง
คะ” อุษาสวรรค์ถามเมื่
ำดีกว่าครับ” วินสต
แอ้มทำได้ค่ะ รับเลยเนอะ” วิน
ณรับอะไ
ุณครับ” บรูโน่ตอบและส่งยิ้มไปให้แล
สวรรค์วางกาแฟหอมกรุ่นให้ชายหนุ่มทั้งสองคน ของหนูน
ิบกาแฟไปได้อึกเดี
ุ่มบอกและหัวเสียหน่อยๆ
นระหว่างกาแฟกับน้ำตาลเด
งก็ได้” บรูโน่ขยำทิชชู่ทิ
ิน แอ้มไม่ได้ตั้งใจ
เจ้าโน่มันหงุดหงิด ฮ่าๆๆ”
้น้องชายหน้าอ่อนกำลังน้อยใจและที่สำคัญม