เกียรติและสุภาพมากเพราะหม่ามี้ของพวกเขาย้ำหนักย้ำหนามาตั้งแต่เด็กๆ แต่สายตาเหยียดหยามและน้ำเสียงแข

กคุณๆ ทั้งสองราวกับมันเพิ่งเกิดขึ้นเมื่อวาน ไม่แปลกใจเลยที่

ใสๆ ของยัยผู้หญิงคนนี้ก็หงุดหงิด เขาต้องการให้ยัยนี่อยู่ให้ห่างไกลที่สุดแ

ามาวาง ลูกชายบ้านนี้กินง่ายอยู่ง่าย เรียกว่าส่งอะไรให้กิน

ยนะเนี่ยแถมส้มก็ไม่มีเยื่อเหลือสักนิด”

ดวงใจบอกแล้วยิ้มให้

งอะไรที่ผมจะกินอีกนะครับป้าดวง” มิคาเ

วยความกลัวและตกใจ สายตาของเขายามที่มองเธอมีทั้งความรังเกียจ

แค่ไหนแต่เธอก็ไม่เคยคิดจะหนี เธอยิน

ูบหลังเด็กสาวที่ยืนตัวสั่น เธอต้องไปพูด

าไปหน่อยค่ะ” ดวงใจเค

คนที่รู้สึกผิดและกังวล คิ้วเข้มๆ

เถอะค่ะว่ากิริยาเมื่อก

บสายตา เขารู้ตัวว่าแ

ศรีความเป็นคนอยู่นะคะ ป้าไม่คิดเลยว่ามิคกี้ของป

ออยู่แล้ว ไหนยังจะต้องมาใช้หนี้เป็นสิ

วงเห็นหรอกนะครับ” พอพูดถึงต

อาจจะไม่ได้ใสซื่อแต่เธ

ครๆ รู้ใช่ไหมคะว่าต้องทำยังไง” ดวงใจพูดจบก็เดินออกไป ทิ

คาเอลเขวี้ยงปา

ี่ตอนเธอเดินกลับลงมา ดวงตาของเด็

าไปหยิบผ้าเช็ดจานออกจากมือเล็กๆ อย่างนุ่มนว

หลังเก็บจานชามเข้าที่เรียบร

้ค่ะ

อคุณมิคกี้

องจำคนผิดแน่ๆ ค่ะป้า เขาหาว่าหนูขายตัวแลกกับ

าวและดุดันแบบนี้มาก่อนและชายหนุ่มก็ไม่ใช่คนไม่มีเหตุผลด้วยแต่เธอก็ทำใจให้เชื่อไม่ได้เลยว่าคนท

นมาพับให้เรียบร้อยนะลูก

รอนิกส์ไปๆ มาๆ โดยไม่ได้รับรู้อะไรกับมันเลย ในหัวมีแต่ใบหน้าของยัยผู้หญิงคนนั้น

่วโมงโดยไม่ได้อ่านสักคำมิคาเอลก็

หน” เสียงแข

มะลิตอบโดยไม่ย

งให้นุ่มนวลที่สุดแต่มันก็ไม่ได้ให้ผลที่น่าพอใ

บเพราะถ้าเธอไม่ตอบ เขา

ไปนั่งรอ ไม่กี่อึดใจมืออันสั่นเทาพอๆ กับตัว

งแข็งๆ อีกครั้งเมื่อเห็นว่าเธอกำลังจะเดิ

ดเล็กๆ ก็หยดแหมะลงบนมือเธอ

้สึกสองขั้วกับเธอด้วย ใจนึงสงสารแต่อีกใจกลับขยะแขยง เสียงครวญครางของเธอคืนนั้นยังติดอยู่

หน้าทำเป็นคนส